Veda Bahane Sohbet Şahane
On gün kadar önce İpek‘ten aldığım bir e-postaya o kadar duygulandım ki, eşimi arayıp “Ankara’lı blogcular benim için veda yemeği düzenliyorlarmış” cümlesinin sonunu getiremedim. İpek ve Gorki el ele verip benim sürekli takip ettiğimi bildikleri arkadaşlara haber uçurmuşlar, herkese uyacak zamanı bulup ayarlamışlar. Bana da tarih konusunda “müsaitim” demek kaldı.
Cuma günü saat 12’de Tunalı’daki Cafe Des Cafes’de İpek, Çekirdeksiz Üzüm, Yıldız, Kıymet, Defne, Gorki, DNZ, Pino, Bengi, Melike ve ben buluştuk. Arada mesaisine dönmek zorunda olup istemeden bizden ayrılanlar olsa da ben kapıdan çıktığımda saat 16:45’ti. Dolu dolu gülerek, paylaşarak geçirdiğimiz beş koca saat… Hayatımın en renkli, en heyecanlı, en güzel beş saatlerinden birisi. Öğle saatlerinin güneşi uzun zamandır takip ettiğim bazı arkadaşlarla tanışmanın heyecanını, akşamüstü başlayan ve gittikçe şiddetlenen yağmur ise çok sevdiğim bu gruptan kısa süre sonra ayrılacağım için duyduğum üzüntüyü sessizce yanımdakilere anlattı.
Eli kalem tutan bu kadar hanımı bir araya koyduğunuzda neler konuşur neler… Yemek, kitap, müzik, fotoğraf, çizim, tasarım, moda, Ankara, İstanbul, internet, alışveriş, çocuk, aramızda olamayanlar, biraz ondan biraz bundan. O kadar çok konuşmuşum ki ben bile kendime inanamıyorum. Yanımda oturan İpek’in ağzımı bantlamamasına da hâlâ şaşıyorum.
Düne ait tek üzüntüm Gorki’ye bir doğumgünü pastası kesememiş olmak. İpek’le buluşmanın ilk yapılacağı yerde pasta olduğu, bizim yapıp götürmemizin abes kaçacağını konuşmuştuk. Buluşma yeri değişince planımız malesef suya düştü. Gorkiciğim bizi affet.
Dün vakit ayırıp bize katılabilen herkese çok teşekkür ederim. Umarım bu toplantıları ben gittikten sonra da yapmaya devam edersiniz ve umarım İstanbul’a yolunuz düştüğünde görüşebiliriz.
O kadar güzeldi ki..
Ben hala toplantı devam ediyormuş ruh halllerindeyim:)
Orada olan herkes sanki uzun süredir birbirini tanıyor gibiydi. (Bu duyguyu, yüzyüze karşılaşma fırsatı elde eden tün bloggerlar yaşıyor galiba. Açıklaması nedir: Bilemiyorum?) Kendimi yanınızda çok rahat, çok mutlu, çok huzurlu hissettim. Meğer ne çok şey varmış paylaşacak, konuşacak..
Devletşah, seni tanımış olmaktan dolayı çok mutluyum. Ve bu toplantı vesilesiyle tanıdığım tüm diğer arkadaşları da. Gündelik hayat içinde olsa, muhtemelen birbirimiz pas geçip giderdik, ve kendi adıma bu büyük kayıp oldurdu bence. Kalemimizden çıkanlar öyle aşina geldi ki, beyaz ekran bizi birbirimize yakınlaştırdı.
Gorki, nice mutlu yıllara. Gerçekten pastayı neden akıl edemedik ki.. Seneye inşallah:)
Çekirdeksiz üzüm; keşke daha çok kalabilseydin, Yıldız’la aramızda istediğin kadar oturabilirsin, o kadar pırıl pırılsın ki..
Yıldız, eski arkadaşım. Sayende bloglarla tanıştım. Benimle paylaştığın pek çok güzel şey içerisinde sanırım bunun yeri başka:)
Kıymet, seninle uzun sohbet edemesek de, seni tanımış olmaktan mutluyum.
Defne ciğim, hakkında düşündüklerimi, hissetiklerimi biliyorsun zaten:) daha çook uzun yolumuz var senle.
Pino cuğum, aynı şeyler senin için de geçerli:)Seni de sanki çok uzun yıllardır tanıyormuşcasına benimsedim hemen:)
Deniz ve Bengi, sizlerin çok özel insanlar olduğunuzu düşünüyorum, hem bu kadar güzel, hem bu kadar zarif ve bu kadar hoş olunmaz ki canım…Sizleri tanıdığıma gerçekten çok mutluyum. Paylaşacağımız çok şey olduğunu düşünüyorum. Keşke Mimi de gelseymiş:)
Melike, hala seni nereden hatırladığımı düşünüp duruyorum, öyle yakın geldin ki bana..
Devletşah, her görüşmemizde, seni çevreleyen zırhın altındaki hassas ve yumuşak karakteri daha iyi görebiliyorum. Umarım tekrar gelirsin, gittiğin her yerde çok mutlu ol..
Hepinizi çok sevdim ben.
İpek
İpekciğim;
Yine yazamadığım birçok şeyi yazmışsın. Galiba ben konuşurken duygusal yazarken mantıklı oluyorum… Buna bağlı olarak da “Bu yazıya şeker kız İpek 1 gün içinde cevap yazmazsa yağmurdan eriyip bittiğini düşüneceğim” notunu yazıya ekleyemedim bir türlü..
Gerçekten keşke mimi’de gelseydi. Hazır çocuğa konma ve mimi’yi kaçırma planlarımı doğrudan uygulamaya koyardım 🙂
Tekrar çok çok teşekkür ederim..
Bana yazacak birseyler birakmamissiniz :). Ben de cok keyif aldim sizlerle vakit gecirmekten. Devletsah, fotograflari aldim ve cok mutlu oldum, tesekkurler.
Sevgiler.
Defneciğim;
Umarım akşam misafirin için yemek hazırlamak çok problem olmamıştır. Ben de her dakikasından çok çok keyif aldım. Gitmeden mutlaka sana sürpriz ziyarette bulunacağım. Tabi artık sürprizliği kaldıysa 🙂
İpek ve Devletşah çok güzel anlatmışlar geriye pek bir şey kalmamış. Çok güzel bir öğle kaçamağı oldu benim için. Keşke daha fazla kalabilseydim.
Gezicini Gorki’nin sitesindeki yorumlara iyi ki çekine çekine buluşmaya gelmek istediğimi yazmışım. Sizleri tanımaktan çok mutlu oldum.
Sevgiler
sevgili Devletsah,
bugün yani pazar günü ancak cevap yazabiliyorum , lütfen kusura bakma olur mu ? şimdi Armada’nın en üst katındayım, aldım yanıma bilgisayarı, bir yandan yazdıklarını okuyorum bir yandan da yine duygusallaşıyorum.
bir sene önce bu dünyadan haberdar değildim, yine bir sene önce evlendikten sonra yemeklere bakmaya başladıktan sonra bu dünyayı keşfettim.
cuma günü tüm arkadaşlarla birlikte olmak ve sohbet etmek gerçekten harikaydı. öncelikle İpek , sana organizasyon ve yer seçimi konusunda teşekkür ediyorum , bahçedeki masa sanki bizim için hazırlanmıştı. oradaki tüm arkadaşlarla tanıştığıma çok memnun oldum.
ve sevgili Devletşah ! burada keşke daha uzun zaman olsaydın ve seninle daha uzun birlikte olabilseydik ! senden öğreneceğim daha çok şey olduğunu düşünüyorum. sıcaklıgına , samimiyetine hayranım ! yine gel buralara olur mu?
yaptıgın limonata için de ayrıca teşekkürler ! o akşam eşimin yaptığı organizasyonda pasta yanında içtik ve kulaklarını çınlattık ! eline sağlık, nefis olmuştu ! pastayı da seneye keseriz, veya İpek için yaparız olur mu?
herşey için teşekkürler , seninle ve diğer arkadaşlarla birlikte olmaktan çok mutlu oldum , bugünlerde hep ağlamak üzereyim 🙁
çok çok sevgilerimle
gorki
İyi ki sevgili İpek ve Gorki, Devletşah için böyle güzel bir yemek düzenlemişler! Onlara tekrar teşekkür ederim 🙂 Hem çok güzel vakit geçirdim hem de çok güzel insanlar tanıdım! Keşke Devletşah gitmeden, daha önceden, başka bahanelerle biraraya gelseymişiz! Ben yine de sevgili Devletşah’ın bir süre sonra buraya yerleşeceğini düşünüyorum! İstanbul’da yaşamış birinin Ankara hakkında böyle sempatik konuştuğunu daha önce hiç işitmemiştim! 🙂 Yolun Ankara’ya düştüğünde yine biraraya gelelim Devletşah. Elle hazırlanmış kart ve tarif için de teşekkürler! 🙂 Buzdolabımızın kapağına yapıştırdım bile! Sevgili İpek, güzel sözlerin için çok teşekkürler, nasılsa biz yine buluşup, fotoğraflarımızı Devletşah’a gönderip nispet yaparız di mi :))
Bu buluşmayı düzenleme fikrini akıl edenlere ve gelerek kendisini tanımama imkan veren bütün bu birbirinden güzel ve yetenekli kadınlara, Ankara’daki işi kabul ederek Devletşah’ı Ankara’ya getiren sevgili eşine ve tabii buluşma mekanımızda bize katlanan müşterilere ve güneşlikleri sola sağa çekmek için nöbet tutan garsonlara sonsuz teşekkürler…
Devletşah, iyi ki Ankara’ya gelmişsin. İyi ki o günümüzü her birlikte geçirmişiz. İyi ki tanıştık. Ben çok güzel saatler geçirdim, eminim sohbet değil beş, onbeş saat bile sürebilirdi 🙂 Bundan sonraki zamanının kısıtlı olmadığı Ankara ziyaretlerinde yeniden toplaşabiliriz:)
Ortadaki zeytinyağı ve acayip diğer nesneyi ise asla unutmayacağım.
Dev masanın etrafında oturan herkese sevgiler…
Ãekirdeksiz Ãzüm;
Ä°yiki gelmiÅsin. Senin gibi zarif, tatlı birisiyle tanıÅtıÄıma çok memnun oldum. Tabi benden fırsat bulup konuÅamadın ama olsun. O güzel gülümsemen bile yeter.
GorkiciÄim;
Å?imdi Gezicini olarak senden Ankaralı blogcuları toplayıp Ä°stanbul gezisi organize etmen bekleniyor… Hem taa Ankara’dan Ä°Stanbul’a gelince sohbet DNZ’in dediÄi gibi 5 deÄil 15 saat sürer. Siz yolda 1001 macera da yaÅarsınız kesin…
BengiciÄim;
Ankara’da bir deniz olsa hiç düÅünmeyeceÄim. Bana biraz rutubet lazım. 30 yaÅına kadar deniz kenarında yaÅayınca dört tarafı karalarla çevrili bir yerde yaÅamak zor. Yoksa Ankara ile alıp veremiyeceÄim birÅey yok. Elbette Ä°stanbul’a göre bazı Åeyler eksik. Ama olsun. Ä°nsan herÅeye alıÅıyor.
DNZ’ciÄim;
Bugün domateslere zeytinyaÄı gezdirdikten sonra uzun boylu butik zeytinyaÄı ÅiÅesini ortada bırakmıÅım. Kesinlikle kasti deÄil… EÅim Åunu çek de yüzünü göreyim dediÄinde gülmekten sandalyeden düÅüyordum. Ä°nÅallah tekrar tekrar görüÅelim hem burada hem de Ä°stanbul’da….
Devletsah’cigim,
cok memnun olurum ziyaretinden. Optum.
Devletşahhh!
Gittin demek..ben yetişemeden. Tam da 8 gün sonra gelecektim halbuki..
Ne güzel olmuş, buluşulup kaynaşılmış..bakalım ben de acemi blogumun elinden tutacagım bir ara ya, daha aranıza katılmaya cesaretim yetmezdi gibime geliyor, orda olsaydım bile..neyse belki bi dahaki sefere.
Güle güle git Devletşah, umarım İstanbul’u da bıraktıgın gibi bulursun, görüşmek üzere, hoşçakal..
Sevgiler,
Eda
Sevgili Devletşah, tam “Ankaralılar yine buluşmuşlar, ne güzel'” derken, sana veda buluşması olduğunu anladım. Çok hoş saatler geçirmişsiniz. izleri tanımasam da ( sadece Defne’ciğimin sesini tanıyorum) hayal ettim hepinizi. İnşallah yeni düzeninde de çok mutlu olursun.
Sevgiyle, Münevver
Edacığım;
Daha gitmedim. Bu ayın sonuna doğru döneceğiz. Arada toplanma falan işleri yüzünden buluşamayız belki diye biraz erkenden yaptık. Hem iyi de oldu. Arada kızlara sürpriz ziyaretler yapmayı düşünüyorum…
Sevgili Münevver;
Bakalım İstanbul’un o temposuna nasıl geri döneceğiz. Ankara’nın heryere yürüyerek gidilen, trafik sıkışıklığı olmayan küçük haline çabucak alışmıştık… Güzel dileklerin için teşekkür ederim.
Devşetşahcım,
Keşke sonuna kadar kalabilseydim o gün 🙂 Kahvem sana mı kısmet oldu?
Herkesi ayrı ayrı tanıdığıma çok memnun oldum. Umarım burda ya da İstanbul’da yine buluşuruz. Benim için zaten İstanbul’a gitmeye bahane olsun :)) ayarlamalar için gezicinine duyurulur.
Artık elyazmaların da elimizde, şöhret olsan da bizden kaçışın çok.
Sevgilerimle,
Yildiz the rainmaker
Devletsah Hanim merhabalar,
Zevkle takip ettigim sitenizin ana sayfasinda bir problem var. “www.devletsah.com” yazdigim zaman sadece kodlar geliyor. Onlardan birine girerek buraya ulasabildim. Umarim ciddi bir problem yoktur.
Islerinizde kolayliklar dilerim.
Saygi ve Sevgilerimle,
Elif E.
DevletÅah,
yazını da altındaki yorumlarıda inanılmaz bir keyifle okudum, Trabzonlu bir arkadaÅımın dediÄi gibi “has etmiÅsiniz” .
Sanal ortamda baÅlayan sıcacık dostlukları, gerçek hayata taÅımıÅsınız ne kadar hoÅ, artık Ankara’da kocaman bir ailen var her gittiÄinde ziyaret edeceÄin.
Å?imdi sıra bizde, Ä°stanbul’lu arkadaÅların olarak en azından ben kendi adıma heyecanla dönmeni bekliyorum.
DiÄer arkadaÅlara da burdan da olsa selamlarımı iletiyorum. Ä°stanbula seni ziyarete gelirlerse ben mutlaka katılmak istiyorum olurmu ?
Sevgiler…
Sevgili Devletsah,
Ãzüne dönmene az kaldı desene 🙂 TrafiÄi, keÅmekeÅi var Ä°stanbul’un ama senin de dediÄin gibi o denizi, boÄazı yok mu, herÅeye deÄer…. Ãok güzel bir veda olmuÅ sanırım. Sizin adınıza ben de çok sevindim. Gruptaki birkaç kiÅiyi bloglarından tanıdıÄım kadarıyla çok Åeker insanlar toplanmıŠdiyebilirim. Å?imdiden kolay gelsin ve iyi yolculuklar.
Sevgili Müge;
İnşallah biz bir gelelim onlar da ziyaretimize gelirlerse sana haber uçururuz. Gelmezlerse biz de onlara nispet yapmak için buluşuruz artık…
Sevgili Selen;
Nesrin hanımı ziyarete geldiğimde mutlaka size de uğrayacağım… Gerçekten de çok tatlılardı. Bütün gece içim garip bir huzur ve mutluluk ile dolu dolaştım. Hatta Friends dizisinden birkaç bölüm seyrettim ve Cefa Des Cafes’deki halimizi onlara benzettim…
Gorki’nin blogundan şimdi çıktım… Cafe des Cafes buluşmasında, onca blogcunun arasında, kendimi “halkin sesi” addetmiş ve bloglarınızı ziyaret ederek, kendimce en güzel blogu seçeceğimi belirtmiştim, şaka yollu… Internetle arkadaşlığım maalesef pek sıkı fıkı değil. Bu yüzden, o günden bugüne, bloglardan ancak bazılarını ziyaret edebildim. Ama bu akşam, sanırım, hepsine göz atmış durumdayım. Her şeyden önce şunu söyleyeyim: Ne kadar da şık, ziyaret ettiğim tüm bloglar!! İnsana bir blog sahibi olma isteği veriyorlar… Tabii İpek’in blogu, insana başka istekler de veriyor: Bir çocuk sahibi olma isteği!!!
Pınar’ı, Deniz’i, Bengi’yi, Defne’yi, İpek’i, Özlem’i, Kıymet’i, Görkem’i ve Yıldız’ı tanıdığıma çok mutluyum. Beni davet eden Devletsah’a ve sofralarına kabul eden sevgili Ankaralı blogculara cok tesekkur ederim. O gün, binbir takla atarak gelebilmeyi başardığım Cafe des Cafes’den çıkmayı hiç istemedim. Hayatın koşturmacası içinde ozen gostermeyi hic unutmamamız gereken en önemli şey dostluk!
Yeniden bulusmayı diliyorum…
MelikeciÄim;
Gelmene o kadar sevindim ki… Aramızda halktan birilerine de ihtiyaç vardı, o boÅluÄu doldurdun 🙂 Å?aka bir yana beni cebinden çıkartacak kadar iyi yazdıÄını, daha iyi gözlemlerin olduÄunu biliyorum. Ä°yi ki bir blogun yokta insanlar beni okuyabiliyor. Yoksa senden bana sıra gelmezdi… Ve iyi ki Ankara’ya gelmiÅiz. Zaten tanıdıÄım seni daha yakından tanıyıp çok çok çok daha fazla sevmeme neden oldu bu hava deÄiÅikliÄi. Ä°stanbulda ben sensiz ne yapacaÄım…
KAHVE BAHANE SOHBET Å?AHANE GÄ°BÄ° OLDU SENÄ°N Ä°ÃÄ°N DÃZENLENEN ANKARAYA VEDA BLOGCULAR TOPLANTISI..BÄ°RBÄ°RÄ°MÄ°ZLE YAKINDAN TANIÅ?MAYA KONUÅ?MAYA VESÄ°LE OLDUN BÄ°Z ANKARADA KALANLARA..YAÅ?AMIN HEP MUCÄ°ZELERE GEBE OLSUN.. KAL HEP SAÄ?LICAKLA…
ayy süper 🙂 ne güzel eğleniyorsunuz
walla super makara yapıosunuz yaw 😀
işte bana cesaret veren yazıları buluyorum bir bir:)