uykusuz her gece…
Bebeklerde uyku konusu ne karışık… Uykusu olan bir varlık neden yatağa girmeye, gözlerini kapamaya direnir? Anlaşılır gibi değil. Gündüz fazla uyurlarsa gece uyuyamazlar. Gündüz uyumazlarsa gece yine uyuyamazlar. Yorun olurlarsa ya da olmazlarsa da uyuyamazlar. Bebek uykusunda herşey pamuk ipi gibi ince dengeler üzerine kurulu.
Uyku pekçok şeyin aksine öğrenilmesi gereken bir davranışmış. Evet, bir ihtiyaç ve herhalükarda uyunacak. Ama uykusuzluğun yarattığı stres altında sızarak uyumakla bir rutin dahilinde yatağa girip uyumak faklı şeyler. Yani bayılmadan uyumak öğrenilebilir birşeymiş.
Daha önce insomnia tedavisi görmüş olmamın etkisi olsa gerek… İnsomnia -uykusuzluk hastalığı- sağlıklı bir insanın başına gelebilecek en korkunç şeylerden diyebilirim. Turp gibi sağlıklısınız, uykunuz var ve uyuyamıyorsunuz… Bir müddet sonra algınız daha da açılıyor. 3 kat yukarıdaki konuşmaları, bilmem ne kadar uzaktaki rüzgar çanını duyup gerginleşiyorsunuz. Uyuyamıyorum stresi arttıkça herşeyin tadı tuzu kaçıyor. Asabi, hiçbir şey beğenmeyen biri oluyorsunuz. Tedavisi de uzun bir uyku eğitimi. Tabi arzu edenlere ilaç destekli. Bu yollardan geçince uyku düzeninin tekrar bozulması fikri insanın kabusu oluyor.
Uyku meselesi bebek sahibi olmayı düşündüğümde beni en çok düşündüren konuydu.Sûfî doğduğunda korkularımın yersiz olduğunu anladım. Ciltlerle okuduğum bebeklerde uyku konulu kitaplara ihtiyaç olmadı. Gündüzleri uyumamakta dirense de akşam 19:00’da uyku rutinimizden sonra sabah 05:30’a kadar kesintisiz bir uykuya yatıyordu. Bir ara moro refleksi yüzünden kollarını açıp yüzüne çarptığında uyanmaya başlamıştı ki tülbentele hafifçe yapılan kundak bu derdimizi de ortadan kaldırdı. Birçok arkadaşım uyuyan çocuğu uyandırıp emzirmemem konusunda beni uyardığından kendisine hiç dokunmuyordum. 3 saat arayla kalkıp süt sağıp, kaldırmam, bir sonraki uyanış için sterilizasyon işlerini yapmam gerektiğinden benim kesintisiz bir uykum olmadı.
3. ay kontrolünde yeni gitmeye başladığımız bebek doktoru. Bu çok zayıf, sütünüz yetmiyor, mama verin. Aç çocuk uyumaz da perişansınız siz diye anlatmaya başladığında. ‘biz geceleri kesintisiz uyuyoruz’ dememizle. ‘çocuğu öldüreceksiniz. gece nasıl emzirmezsiniz’ azarlarını işittik. Ben hala gece emzirmemekte inat etsem de eşim her 2 saatte bir bebeği odasından getirmek suretiyle o mesut uyku dolu gecelerimizi rafa kaldırmış oldu. Emzirmek benim için az evvel bahsettiğim işlerden çok daha az meşakkatliydi. Yataktan çıkmıyordum bile. Eşim bebeği 3 haftalıktan beri yattığı odasından alıp getiriyor, sonra da geri götürüyordu. Esas konu karnını doyurduktn sonra gazını çıkar, altını temizle ve en mühimi tekrar uyumaya ikna et… O uyumaya ikna olduğunda 2 saatlik süre dolduğundan tekrar başa dön… Bir anda uyku lüks haline geliverdi. Tamam biz en iyisi uyandırmayalım dediğimizde, yeni tempoya 3 günde adapte olan minik afacan gece kıyametleri koparmaya başladı. Hala devam eden uyku problemimizin temelleri işte böyle atılmış oldu.
Aralık ayına geldiğimizde eşim 9 günlük bir iş seyahatine gitti. Sûfî’den ilk ayrılığıydı. Döndüğü gün ‘ben bu gece oğluma sarılıp yatacağım’ diye tutturdu. Ben ise okuduğum cilt cilt kitaplardan hatırladıklarımla ‘bir kere yatağa alırsak bir daha çıkmaz, katiyen olmaz’ diye şiddetle karşı çıktım. Böylelikle ilk 5 ayını kendi odasında kendi kendine uyuyarak geçiren oğlumuz bizim odamıza yerleşmiş oldu. Boyutları ufakken ve sağa sola dönemezken pek problem değildi de şimdilerde yatakta ondan yer bulabilirsek ne alâ…
Sufi 1 yaşına gelmeden 3-5 gün önce canıma tak eden uykusuzlukla bir gece yarısı ‘artık gece süt yok. sabah istediğin zaman istediğin kadar içebilirsin’ diyerek kabus dolu 1 haftaya adım attık. Gece apartmanımız hatta yaz sebebiyle açık balkon kapısından parklar bile ‘memmeee’ sesiyle yankılanıyordu. Yine arkadaşlarımın uyarısıyla o meme dedikçe yerine su ya da başka birşey verip başka bir alışkanlık yaratmamaya çalıştığımdan işler daha da zor oldu. Ama geçti…
Sanıyorsunuz ki biz de uyumaya başladık… Maalesef…
Sıcak bastırdıkça terleyen, terledikçe ‘de’ -Sufi’nin dilinde su- diye uyanmalar başladı. Kana kana bir bardak suyu içip uykuya dönse de saat başı uyanmalar insomnia görmüş bendenizi perişan etti. Biberon, akıtmayan alıştırma bardakları gibi çözümlerin hiçbirisi bizim için işe yaramadı. Küçük bey suyunu büyük insanlar gibi cam bardaktan içmek istiyordu. Sırılsıklam ıslak bir yatakta yatmamak için haliyle suyu içirmek gerekiyordu. Koca yaz geçti. Terlemeler azaldı bizimkisi su istemeyi bıraktı. Tam uyuyacağız derken 13 ay çıkmayan dişler dörder dörder gelmeye başladı. Şimdilerde geceleri diş ağrılarıyla, gündüzleri de tek uykuya geçiş ile uğraşıyoruz… Anlayacağınız uykusuzuz…
Devletşah Hakkında
Herşeyi güzel güzel, tıkır tıkır anlatır kitaplar, uzmanlar…Biberon almaz, emzik almaz, suluk almaz çocuklar var denince de sen ” becerememiş” olursun hani 🙂 Hah işte bunlar o hesap 🙂
Allah herkese uyku sever, yemek sever, dişini çıkarması gerektiği zamanda çıkaran bebe nasip etsin. Gerisi vız vız tıss tısss .
böyle yazıları okudukça ne kadar korkuyorum anlatamam, inşallah benimki daha kolay bir süreç olur diye dua ediyorum.
ancak notumu aldım. 40 gününü doldurur doldurmaz küçük beyi odasına alacağım.
Kitapta yazılanla gerçekte yaşanan maalesef aynı olmuyor. Bizim beyzade de yatağa bir girdi bir daha kendi yatağına yatırabilene aşkolsun. Hayır asıl problem şu ki 3 kişi yatağa da sığmıyoruz. İnşallah düzelecek ümidiyle bekliyorum. Çalışmalar devam ediyor. 🙂
aynen anlattığınız gibi süt, su, diş her şey bitti derken şimdi de tuvalet eğitimi yüzünden uykusuzum. kızım doğduğundan beri en fazla kesintisiz 3 saat uyudum. günde en az 10 saat çalışıyorum, yol, yemek, ev, çocuk derken o kadar uykum var ki 2. çocuğu düşünmüyorum artık.
Bizimki 16 aylik,son 3 aydir bazen yarim saatte yirmi dakikada bir kalkiyordu ve hep meme,hep meme.komple kestik iki hafta once.sandigimdan kolay adapte oldu.simdi de tabii kesintisiz uyuyor degil,cunku azilar cikiyor,vs..ama en azindan araliklar uzadi,uyku nasil birsey sanki biraz ogrenmeye basladi,uyku ile iliskisi( uyuturken dahil) degisti.hala en mukemmel uykusu 2 kere uyanmali oluyor.ama yarim saatte bir uyandirilmak suretiyle sinir krizleri Geciren bana bu bile cennet 🙂
Olur da okuyacak anneler varsa moral olsun diye yazıyorum farklı örnekler var. Benim oğlum gündüz ve gece yatağına bırakıldığında kendi kendine uyuyor. Gündüzleri 2, 2.5 saat kadar, geceleri 8:30, 9 gibi yatıp sabah 6:30’a kadar. Nadiren 7:30’u gördüğümüz oldu. 19 aylık. 17. ayda emzirmeyi bıraktığımdan beri uyku düzeni bu. Rutini korumaya dikkat ediyoruz ama sıklıkla bozulabiliyor. Ara sıra yanımızda yatsa da tercihi kendi yatağı.
Bebekle yatmak bence en doğrusu ve en kolayı. Zaten 2 yaş cıvarı doyuyor anneye ve yatağını ayırmak zor olmuyor. Bir sonra ki aşama ise odasını ayırmak. Bakalım biz 4 yaşına geldiğinde becerebilecek miyiz?
8 aylık olduğunda doktorumuz ‘artık açlıktan uyanmıyordur’ dediği için ben süt vermemeye başladım. Ama her halukarda 3 yaşına kadar gece 5-6 saat kesintisiz uyunmuyor. Hatta biz hala uyanıyoruz. Şimdi de tuvalet işi çıktı başımıza.
devletşah hanım, bunca yıllık blog okurunuzum, ilk defa yorum yapıyorum. demek bebek mevzu bahis olunca:)
benim de 2011temmuz doğumlu bir oğlum var. ilk 4 ay gündüzleri 1-2 kere 10 ar dakika dışında hiç uyumazdı, 4 aydan sonra gündüz uyumaya başladı. herneyse. ama geceleri doğduğundan beri istisnasız kurulmuş saat gibi saat başı emmek ister. biz beraber yatıyoruz. bunun bebek için çok gerekli olduğunu düşünen pedagoglar var, ben de buna inanıyorum. 2 yaşına kadar bizimle yatacak sonra kendi yatağında. çünkü her istediğinde annesini yanında bulmalıymış bebekler. bu bağımlılık değil tam tersi güven duygusu oluştururmuş. paylaşmak istedim.
(insan uykusuzluğa alışıyor ya da benim şansım uykuya çok kolay dalan biri olmamdır.)
Az önce sizi okurken şu anda 25 aylık kızımla uyku sorununu aşmış olmanın verdiği memnuniyet ve huzurla gülümsüyorum .Bir kere kendi kendine ve özellikle kendi yatağında uyumaya alışması ne kadar geç olursa okadar zor olacağına inanıyorum.Bebek güvende hissedecek diye anne yanında yatırmanın dışında pek çok yolu var.Zaten uyanık olduğu zamanlarda o istediğinde hep kucağımıza alıp sarılıyoruz, öpüyoruz,fazlasıyla.Kendi başına uyuması için kesinlikle kararlı ve istikrarlı olmak lazım.Tabii biz de 1-1,5 yaşına kadar arabada , salıncak da , kucakda vs salladık ya da başında bir iki saat beklediğimiz çok oldu.Sanki buişkence hiç bitmeyecekmiş gibiydi.Tabii bir süre sonra diş problemleri ve gece beslenme ihtiyacı da kalmıyor.Bir gece yardımcımız bak artık yatağına uyanık iken koyacağım, kapıdan gidip bakarım biraz ağlayacak ama lütfen yataktan almayalım,biraz sabret dedi.Yaptık, tabii çıldırdı .Kapıdan gidip seslendim,ara ara terkedilmiş hissetmesin diye.Hemen susmadı,çok zor oldu ama oldu. Yarım saat vicdanım ne haldeydi.Tahminimden daha kısa sürdü,bir kaç gece hafta bile değil.Şimdi 5,10 dakika uyumadan önce odada vakit geçiriyoruz.sandalyede kucağımda sütünü içiyor,yatırıyorum kafasını çevirip uyuyor, üstelik kesintisiz( maşallah diyelim)Ha bir de uyku arkadaşı çok işe yarıyor. Lütfen uzun yıllar yanınıza alıştırmayın sonra daha zor.Dört yıl odasında yer yatağında yatan ya da 3-5 yıl birlikte yatan arkadaşlarım var.Deneyin , vicdan yapmayın.Gündüzleri öpüp okşayın aranızdaki bağ ve güven duygusu asla eksik olmaz diye düşünüyorum ben
Devletşah’cım, iki oğlu da uykusuz bendeniz, 8 yıl geçtikten sonra bile hala o günleri anarken tüylerim ürperiyor!! Bu işler sanırım biraz genetik, yani bizdeki sorun onlara geçiyor. 8 yaşındakinin hala dönem dönem uyku problemleri oluyor, 5 yaşındaki çok değişti, genellikle birkaç yıldır çok iyi uyuyor. Bu biraz da karakter meselesi sanırım. Yani eminim bebeklikte yapılan hatalar ya da doğru yapılan eğitimlerin bir katkısı oluyordur ama işin yapısal boyutu da var sanki.
Rahat ve vurdumduymaz kişilikler daha rahat ve uzun uyurlar, hemen uykuya dalarlar. Detaycı-kırılgan-hassas-duygusal karakterler ise her zamana kafaya takacak birşey bulduklarından uykuya dalmak da, gece deliksiz uyumak da biraz daha zor. Bu kişisel bir gözlem tabii!
Yine de derin derin nefesler alıp, bu yılların hızla geçeceğini düşünerek motive olabilirsin. Ve de uyumak için farklı zamanlar bularak çözümler yaratabilirsin. Bu konuyu kafaya taktıkça kötüleşiyor biliyorsun…Birazcık rahatlasak nefis olur tabii 🙂 Kolay gelsin canım!
sevgili devletşah hanım yeni sitenizi sabırsızlıkla beklerken eski yazılarınızla yetiniyorduk tasarım çok güzel hayırlı olsun demekle beraber sufi ve hamileliğinizle ilgili yazılarınızı bulmakta zorluk çektiğimi de belirtmek isterim kolaylıklar…
Merhaba;
Çocukla hayat diye bir kategori daha açayım da içine koyayım diye bekliyorlar 🙂 Şu linki kullanabilirsiniz.
http://www.devletsah.com/etiket/hamilelik
merhaba, Allah analı babalı büyütsün ,maşallah çok güzel bebeğiniz,pek sevdim,yazınızı okuyunca izninizle size benim oğlumdan bahsetmek istedim…
benim oğlum doğduğu günden beri nerdeyse 3 ay göğsümden hiç ayrılmadan emdi,hastane kontrollerinde bile mememde bebekle dolaştığımı biliyorum,benden ayrıldığı anda mosmor olana kadar ağlıyordu çünki, geceleri saat başı kalkar meme emerdi,ve bu ister inanın ister inanmayın tam 32 ay sürdü, ve bu aradada ben çalışıyordum, geceleri uyuyamadığım için artık bir zombi gibi görünmeye başlamıştım, hergün ”çok kötü görünüyosun ” lafını en az 3-4 kere işitiyordum, bu arada eşiniz gerçekten çok anlayışlı ve yardım severmiş,ben geceleri 3-4 kere kalktıktan sonra sabaha karşı artık kalkamaz oluyordum, eşim kalkıp çocuğu yanıma vermek yerine beni dürte dürte yataktan atarak kaldırmaya çalışıyodu.30.aylardaydık, yaz geceleri çocuk üşür diye cam açmayan vicdansız kocam sayesinde bir gece gene kan ter içinde kalktım, ikinizde benden uzak durun, yan odada camı ardına kadar açıp önünde yatıcam yanıma kimse gelmesin diyerek ufak çapta bir cinnet geçirdim,iyiki demişim bahaneyle çocukta yavaş yavaş memeden kesilmiş oldu,tabi o kadar kolay olmadı kendini yerden yere attığınada 3-4 gece şahit olduk..2,5 yılın ardından ilk kez o gece aralıksız uyumuştum ama, uykumun düzene girmesi 1-2 ayı buldu…bu uykusuz geçen geceler yüzünden sinirlerim harap oldu,2 yıl geçti inanın hala sinirlerim tam olarak tamir olmuş değil.
kitaplar, büyüklerin ve başkalarının tecrübeleri, hepsi boş şeyler, doğru olan anne babanın sağlıklı bir şekilde çocuğa yaklaşması en önemlisi, YORGUN VE BUNALMIŞ anne baba çocuk için aile içinde en büyük ZARAR…
benim tavsiyem: yatağınızdada yatsın, 2 yaşınada kadar emzirin, sürekli öpün, sürekli sevdiğinizi söyleyin,doya doya öpün koklayın, oyun oynayın, gece uyuyamıyorsanız en uygun zamanda eşiniz bebekle ilgilenirken siz uyuyun..siz dinleninki bebeğe faydanız olsun…
tekrar bebeğinizle mutlu sağlıklı ömürler dilerim.
keşke sağlıklı sıhhatli bir bebeniz olsa da uykusuz geceler geçirseydik diyen binlerce insan var kanımca…
keşke herşey kitaplarda yazdığı gibi olsaydı ne yazık ki öyle olmuyor. 1.5 yaşımdaki oğlumu hala uykuda problem yaratıyor. gecede en az 6 sefer kalkıyorum ağlamasına
ben bebğim olana kadar 8saatten az uyuduğum günler modum düşen bir insandım ve 2,5yaşına kadar deliksiz gece uykusu bile yatamayan bir kızım vardı onu ayrı yatağa koyamadım zaten 8de işten geliyordum hasret gideriyordum birnevi, benim de bazı aklı evvel arkadaşlarım yerine koy sana alışmasın diye duygudan arındırılmış akıllar verseler de birkaç ay önce adını öğrendiğim uzman pedagog Adem Güneş ve Anadolu pedagojisi felsefesini okudukça içime huzur indi diyebilirim.KEsinlikle tavsiye ediyorum kendinizi iyi bir anne olarak hissedecek ve çocuğunuza da daha çok huzur vereceksiniz ..
Klaylıklar
Merhaba,
konu uykusuzluk olunca, yazmadan edemedim 🙂
doktorun size kizdigina cok sasirdim. Ben Almanyada yasiyorum. Burada doktorlar uyuyan bebegi asla emzirmek icin uyandirmayin diyorlar. Tek istisna erken dogum olursa. Ve geceleri kaka yapmadigi zaman hic bezlemeyin diyorlar. Artik bezler o kadar iyiki, en az 12 saat altini almadan yatirabilirsiniz.
Uykusuzlugun ne kadar kötü birsey oldugunu cok iyi bilirim. Ben 4 yildir uyumuyorum. Kizimda herseyi denedim. Hic birsey fayda etmedi. Sadece benim yanimda uyuyor.
Bir sürü kitap okudum, saatlerce internetde cözüm aradim, doktorlarla konustum, her bebegi uyuyan anneyle konustum. Bence bu bir sans isi. Bebekleri uyuyan annelerin benden daha dogru seyler yaptigina inanmiyorum. Onlar sadece sansli. Zorla hicbirsey olmuyor cünkü.
Oglum 2 yasinda ve dogdugundan beri kendi yataginda uyuyor. Ve oradada uyumak istiyor. Ve bir sorun olmadigi sürde, Dis, vs. cok sükür uyuyor. Onda hic birseyi farkli yapmadim.
Ama kizim….yapacak birsey yok.
Sizinle son birseyi paylasmak istiyorum. Doktorum dedikine kizim ille kendi yataginda uyumasi lagzimmis, kesintisiz uyumasi icin.
Son yatagina alistirma deneyiminde (3,5 ay boyunca) 2 yasinda bezi birakan cocuk birden gündüzleri günde 3-5 kere altina kakasini kacirmaya basladi. Bunu sinirden yapiyormus. Ne zaman kizimi geceleri geldiginde geri yatagina göndermeyip yanima aldim, o zaman kaka yapmayi geri birakti. Yani anliyacaginiz, cok etrafi dinlemeyin. Doktorlari bile. Kitaplari bile. Ney mantiginiza uyuyorsa, onu yapin. Sizin annelik hissiniz size dogrulari yaptiracaktir.
Kizim 4 yasinda ve hala benile yatiyor. Birgün kendiliginden yatagina gitmesini sabirsizlikla bekliyorum…. :-)))
Allah hepimizin yardimcisi olsun ve bize uyuyan bebekler versin.
Amiiiiiinnnnnn
Biraz içinizi açayım; emmeyi bıraktığında biraz daha iyi oluyor, en azından bir kere su falan istiyor. Hatta bir kaç gece sabah 6’ya kadar deliksiz uyudğun bile oldu!
Siz de uyuyabilirsiniz TABİİ bizim gibi ikinci bir yenidoğan gelmezse! 🙂 Anlayacağınız bu durum çok kısa sürdü, şu sıralar saat başı olmak üzere uyandırılıyorum!
çok ilginç, zira takriben 3. aydan beri gece 12 saat deliksiz uyuyor kızım, dr ise şanslısın uyandırma dedi ve ben neredeyse gece uyandığımı anımsamıyorum 20 aydır…ilk aydan sonra uyanmıyorsa ellenmemeli diye düşünmüşümdür 🙂
MERHABA KEK TARİFİNE BAKARKEN KENDİMİ BURDA BULDUM. HER İNTERNET GEZGİNİ GİBİ:) BİRİ 1 BİRİ 4 YASINDA İKİ ÇOCUK ANNESİYİM İLK ÇOCUGUMDA 6 AYLIKKEN ODASINI AYIRDIK YANIMDA YATIRMADIM YATARAK EMZİRMEDİM İDEALİST ANNE ANLAYACAĞINIZ… 2. BEBEĞİMDE ADEM GÜNEŞ İSİMLİ BİR PEDAGOG DİNLEDİM TESADÜFEN İNTERNETTE ANADOLU PEDAGOJİSİ DİYE ADLANDIRIYOR KENDİ TARZINI. ETRAFIMDA GÖRDÜĞÜM ANNELERE TAVSİYE EDİYORUM ONU DİNLEMELERİNİ ÇÜNKÜ RUH SAĞLIĞI YERİNDE BİR NESİL YETİŞMESİ GEREKİYOR SİZİN ÇOCUĞUNUZUN RUH SAĞLIĞININ YERİNDE OLABİLMESİ İÇİN…NEYSE UZATMIYIM 2. BEBEĞİMDE 1. KURAL ‘Kİ BU ALTIN KURAL BENCE ANNE RAHAT OLMALI BEBEĞİ ŞEKİLLLNDİRMEK DEĞİL BİRAZ BEBEĞE GÖRE ŞEKİLLENMEK YANİ’ KENDİMİ SIKMADIM YANIMDA YATIRDIM İLK ZAMANLAR SÜTÜM ÇOK AZ OLDUĞU İÇİN MAMA TAKVİYESİ YAPTIM SONRADAN GEREK OLMADI ZATEN ÇOK ŞÜKÜR. İSTEDİĞİ HER ZAMAN EMZİRDİM ‘NEDEN BU EN DOĞAL HAKKINDAN ALIKOYUYORSUNUZ MİNİKLERİ’ KUCAKTA ÇOK TUTMA ALIŞIR LAFLARINA HİÇ KULAK ASMADIM HEP SEVDİM ÖPTÜM KOKLADIM ŞU ANDA ÇOK HUZURLU BİR BEBEK. BEN ARADAKİ FARKI YAŞAYARAK GÖRDÜM SİZLERLE DE PAYLAŞMAK İSTEDİM. HERKESE BEBEKLERİYLE MUTLULUKLAR …
Devletşah Merhaba,
Su anda 3 aylık hamileyim ve allah kısmet ederse Agustos ayında Suphi gibi tatlı bir erkek bebeğimiz olacak.
Şu an biraz panik dönemindeyim, birlikte hayat nasıl olcak, bebek bakımı nasıl vs kafamda birçok soru var. Senin hamileğin sırasında okuyup / izleyip faydalandığın kaynaklar nelerdi? Çok fazla bilgi kirliliği yaşamak istemiyorum bu konuda.
Selamlar
Hande
10 aylık bir oglan babası olarak uyku problemini 2 ay once cozduk. Oglum saat 20:00’de uyur, sabah 7:00’de uyanır. Kesintisiz.
Geceleri 3-4 kez uyanıyorduk, adaptasyon 3-4 gun surdu, sonunda kesintisiz uyumayı ogrendi.
Sanırım ebeveynlerin cocukların kolesi oldugu baska bir toplum yoktur, kendimize gereksiz eziyet ediyoruz.
7 aylık bir kızımız var..derler ya 40 çıkana kadar diye..o vakte kadar geceleri 2-3 sefer felan kalkardı.Çoğu zaman da kendi yatağında yatırdık hep ; annesi emzirirken sızarsa yanında uyuyabiliyor ancak..pedagogu onu bunu bilmem de yukardaki yorumlara ve bana göre de doğrular su götürmez ancak çoğu zaman kuralları çocuklar koyar.sen de uyarsın..40dan sonra kızımız geceleri 12-1 de uyur sabah 8-9 da kalkardı,gün içinde de 1-2 şer saatlik uykuları olurdu…6. aydan sonra geceleri 8-9 gibi uyuyor ve sabah 6-7 gibi kalkar oldu gün içinde çoğu zaman uyumaz ve uyusa da bir defa 1 saat kadar..uyku düzeni her çocukta ve çocuğun gelişimiyle değişen bişey..
İlk zamanlar emerken uyurdu,sonra emerken uyuklamaya başladı tam uyudu deyip yatırıken gözlerini açar cingöz gib bakardı.sinir basardı beni :)sonraları sallamaya başladık ayakla.öyle uyurdu..şimdi de sallanmayı hiç istemez koyacaksın genişçe bi yere hanımefendi döne döne ayakları sağa sola ata ata uyuyacak . kızım benim yaa 🙂
Uyku konusunda şimdiki tek problemimiz tatillerde eşe dosta baba evine felan gidince uyku düzeni daha ilk geceden bozuluyor.o bakalım nolcak mevlam bilir..herkese sağlık mutluluk ve hayırlı evlatlar dilerim