KİŞ i. (Fars. kiş) Satrançta oyunculardan birinin bir taşı zorlaması ve bunu haber vermek için söylediği söz: Ey mîr-i ferzâne-sıfat sğrdğn piyâde üzere at / Esrâr’ı ettin kiş ü mât şâhım sen ol devletle sağ Esrar Dede.

KİŞ i. (Fars. kiş) Din, mezhep
Kâfir-kiş: Mezhebi küfür olan.
Zulüm-kiş: Zâlim: Da’vâ-yı îman edersin ey gönül / Sevdiğin ma’şûka kâffir-kîş mi Kadı Burhaneddin. Ol çeşm-i siyeh-kâr ne bed-kîş-durur kim / Diler kopara fitne müselmanlar içinde Melihi.

KİŞ i. (Fars. kiş) Keten kumaş: Sen kîş bağlanıp yürüdüğünde şer’ile / Kurbânın olmayan kişi bî-din değil midir Ahmedi.

KîŞ i. (Fars. kiş) Ok mahfazası, ok kuburu, sadak.