İT’AM i (Ar. ta’m – ta’ām “yemek yemek”ten it’ām) Yemek yedirme: Kara öküz gelir gelmez bir pençe ile kârını itmam ve bir zamanlar lahm ü şahmiyle nefsini it’am eyledi (Ziya Paşa). Altı yedi bin kişinin üç saat zarfında muntazam sûrette it’âmı hakîkaten mühim ve müşkil olmakla berâber tertîbat ve intizam sâyesinde kemâl-i sühûletle ve muvaffakiyetle netîcelendi (Mec. Um. Bel.).