CEMRE i (Ar. cemre “ateş halindeki kömür, kor”dan)

1. Å?ubat sonu ve mart başında birer hafta ara ile havaya, suya ve toprağa düşerek sıcaklığın yükselmesine sebep olduğu kabul edilen ısıtıcı kuvvet: Cemreler düşer, mevsim tâze bahâra erişir (Safiye Erol). Cemrelere halk arasında “üç kevâkip-zâdeler” denir. Å?u tekerleme de cemreler hakkındadır: “Üç kevâkip-zâdeler biri mâildir havâya, biri âb-ı şifâya, biri yüz sürer hâk-i pâye (Ekrem Hakkı Ayverdi).
2. Hac sırasında hacıların Mînâ’da şeytan taşlamaları.
3. Bu maksatla atılan çakıl taşı.
4. Çok iltihaplı bir çıban, kara kabarcık.

Cemre-i sâlis: Toprağa düşen üçüncü cemre.
Cemre-i sânî: Suya düşen ikinci cemre.
Cemre-i ûlâ: Havaya düşen birinci cemre.