Savaşlarla dolu dünyaya hiç silah satıcısının gözünden bakmayı düşündünüz mü?

Yeni Zelanda’nın havasında mı suyunda mı bir şey var merak ediyorum. Filmlerini seyretmekten zevk aldığım iki yönetmen de –Peter Jackson ve Andrew Niccol– Yeni Zellandalı.

Andrew Niccol’ün bugüne kadar yönettiği ve senaryosunu yazdığı bütün filmleri seyrettim. Hem de defalarca. Her birini her seyredişimde hayran kaldım. Senaryolar her defasında dantel gibi işlenmiş duygusu uyandırıyor insanda. Detaylar detaylar detaylar… Senaryolardaki hiçbir isim rastgele seçilmiş değil. Konular rastgele seçilmiş değil. Hepsinde bir gerçeklik payı var. Bunu açık açık hissediyorsunuz.

Savaş Tanrısı filmi Ukrayna’da doğan, Amerika’ya yerleşen Yuri Orlov isimli bir silah satıcısının hikayesi. Film "Dünyada oniki kişiden birinde silah var. Soru şu: Diğer onbir kişiye nasıl silah satacağız?" diye başlıyor. Yaptığı işi o kadar düzgün ve mantıklı açıklıyor ki şaşırıp kalıyorsunuz. O nedenle de Interpol tarafından asla yakalanamıyor. Mesela dünyada içki ve sigaradan ölenlerin sayısının ateşli silahlardan ölenlerin sayısından çok daha fazla olduğunu, ateşli silahların en azından emniyet kilidi olduğunu söylediğinde sadece "Evet. Haklı." diyebiliyorsunuz.

Evet Savaş Tanrısı filminde seyrettiklerimin tamamı gerçek. Zaten filmin sonunda da gerçek olaylardan esinlenilmiştir diyor. Film o kadar gerçek ki… Bir sahnede gerçek silah satıcılarından temin edilen 3.000 adet gerçek AK-47 (kalaşnikof) kullanılmış. Sebebi ise malesef acı bir gerçekle yüzleşmemize neden olacak cinsten. Sahtelerini yapmak gerçeklerini temin etmekten çok daha pahalıya mâl oluyormuş. Filmde kullanılan tanklar da silah kaçakçılarına ait olup, çekimlerden sonra satılmışlar. Çekimler sırasında o kadar çok tank kullanılmış ki gerçekten savaş başladı zannedilmesin diye NATO’ya haber verilmek zorunda kalınmış. Ve tabi ki böyle bir filmin arkasında hiçbir Amerika’lı film yapımcısı yer almamış.

Filmde insanı düşünmeye yönlendiren, gerçeklerle yüzleştiren yüzlerce cümle, yüzlerce diyalog var.

Not: Filmi seyrettikten sonra üstteki resmin ne kadar etkileyici olduğunu düşünmeden edemiyor insan.