İstanbul’dan yola çıkmadan az evvel Facebook sayfamda iki arkadaşımın fotoğraf yüklediğini gördüm. O anda şimşekler çaktı. San Francisco’ya kadar gelip de onları aramamak olmazdı. Berkeley‘de doktora yapan arkadaşlarıma hemen kısa bir mesaj yollayıp yola çıktım.

Ben Amerika’ya geldiğimde onlar Cumartesi günüm için dolu dolu bir program hazırlamışlardı bile. Öğle saatlerinde Pier 39‘un girişindeki çam ağacının altında buluşacaktık. Öğleye kadar şehirde bir tur atmaya karar verdiğimden erkenden trenle yola koyulduk. Haftasonu ekspres tren olmadığı için yolculuk 1,5 saat kadar sürdü.

Tren istasyonundan şehir merkezine -ki çoğunlukla her şehirde Market Street adıyla anılıyor- yürüyerek çıktık. Virgin, Apple gibi mağazalara bakıp Türkiye’nin çeşitlilik konusunda Amerika’dan pek bir farkı kalmadığı konusunda hem fikir olduk. Umarım fiyatlar da biraz yaklaşır.

Apple dükkanında epeyce vakit geçirdikten sonra Union Square‘e doğru çıktık. Haritadan baktığımda uzun görünen mesafeler yürümeye kalktığımda çekmişlerdi. 3-4 dakika sonra Union Square’de dolaşmaya başlamıştık. Aslında alışveriş yapmak gibi bir maksadınız yoksa burada yapacak pek birşey bulamıyorsunuz. Yürümek için oldukça nezih, oldukça güzel vitrinlerin olduğu bir meydan. Champs-Elysees’ye benzettim ben. Bir tarafta Mayc’s, Bir tarafta Tiffany Co., diğer tarafta Gucci… Bütün bunların ortasında Williams – Sonoma‘nın 4 katlı dükkanı pek bir cazibeliydi. Borders kitapçısına girdiğimde kendimden geçtiğimi söylemeliyim. 1000 – 1500 sayfalık, kaldırmaya gücümüm yetmediği, tamamı resimli yemek ansiklopedilerinin sadece 9 dolara satıldığını görüp de taşıma problemi yüzünden alamamak pek bir hüzünlüydü. Daha sonra daha çok vakit geçirmek üzere listeme alıp, Yegan ve Ekrem’le buluşmak üzere yola koyulduk. Bu arada 3 dolara 6 adet kestane satıldığını söylemek istiyorum. Fiyatlar açısından fikir verir.

Şehri daha iyi tanıyabilmek için buluşma noktamıza yürüyerek gitmeye karar verdik. Yokuşları inip çıkarken Alfred Hitchcock filmlerinin meşhur noktalarından birisine uğramaya karar verip, Coit Tower‘a çıktık. Yolumuz üzerinde San Francisco’nun Transamerica gibi meşhur binalarını da gördük. Ayrıca Victorian tarzı sevimli birçok ev ve dünyanın en zikzaklı yolu olan Lombard caddesini de uzaktan gördük.

Pier 39’daki randevumuza gittiğimizde kurulan çam ağacının altındaki dans gösterilerini seyre daldık. Arkadaşlarımız geldiğinde San Francisco’da yapılacaklar listemde ilk sırlarda yer alan, Boudin‘de Clam Chowder denilen ekmek içinde sunulan yengeç çorbasını içmeye gittik. Ekşi maya ile yapılan ekmeğin lezzetine hayran kaldığımı söylemeliyim.

Yemeğimizin ardından Ekrem bizi Golden Gate köprüsünün fotoğraflarını çekmek üzere karşı yakadaki, izleme noktasına götürdü. Yol boyunca epeydir görüşmemiş olmanın verdiği hasretle neredeyse hep bir ağızdan konuştuk. Köprünün fotoğraflarını çektikten sonra ilk hedefimiz Sausalito isimli küçük kasabaydı. Burada deniz boyunca yürüyüp, Bebek’e ne kadar benzediğinden bahsettik. Epeyce üşüdüğümüzü hissettiğimizde bir sonraki durağımıza, Ekrem ve Yegan’ın okuluna, Berkeley‘e doğru yola çıktık.

Berkeley Üniversitesi aslında bir zincir üniversiteler grubunun parçasıymış. Bizim bildiğimiz UCLA de bu zincirdenmiş. Okul ile şehir neredeyse birbirine geçmiş durumda. Şu filmlerin meşhur alfa, beta, gamalı kulüp binalarının önünden geçip, okulun çan kulesine vardığımızda saat altıyı gösteriyordu. Çan kulesi neredeyse yarım saat süren kısa bir konsere imza attı.

İyice üşüdüğümüzden kendimizi Cafe Strada‘ya attık. Sıcak kahvelerimizi alıp 60’lı yıllarda hippiliğin merkezi olan Telegraph Caddesine doğru yola çıktık. Sokaklara ağır bir koku yayılmaya başladığında -bana Amsterdam’ı hatırlatan bir kokuydu- yerlerde satış yapan hippileri de etrafımızda görmeye başladık. Etrafta yüksek sesle dinlenen Jimmy Hendrix, Janis Joplin parçaları duyuluyordu. Açıkçası tek başıma 6 gibi erken bir saatte bile geçmeyi istemeyeceğim yerlerdi. Saat ilerlediği, hava iyice soğukluğunu hissettirdiği ve bizim gidecek uzun bir yolumuz olduğu için çocuklardan ayrılıp, BART diye anılan trenle San Francisco’ya döndük. İnanın öyle derin bir uykuya dalmışım ki gerisini hiç hatırlamıyorum.

*Sausalito ve Berkeley fotoğrafları yakında burada 🙂