Bundan 20 – 25 yıl kadar önce bir cumartesi sabahıydı. Akşam bizde kalan arkadaşımı ud dersine götürmek üzere almaya gelen babası bir ilan ile gözümde canlandı.

Ardından olaylar şöyle ilerliyordu: Arkadaşım hazırlıklarını yaparken bir yandan da ‘ben ud dersi değil gitar dersi almak istiyorum’ diye söyleniyor. Her zaman neşeli bir adam olarak hatırladığım babası, boynundaki atkıyı biraz gevşetip, yerde duran udun kutusunu açıyor. Az kullanıldığı herhalinde belli olan udu eline alıp gövdesini işaret ederek ‘şurasına bir fiş taktık mıydı olur sana elektro ud, sonra da istersen caz istersen rock yaparsın’ diyor. Babasının alaylı espirisine sinirlenen arkadaşım, hışımla udu kapıp kutusuna koyarken ‘yok artık, Coşkun Sabah gibi…’ cevabını verip çizmelerini ayağına geçiriyor. Vedalaşıyoruz…

Bu kadar silik bir hatıranın minicik bir ilan ile canlanması ne garip değil mi? Sanıyorum bundan 25 yıl kadar önce kimsenin aklına ne ud ile caz yapmak ne de ramazanda caz konserleri düzenlemek gelirdi. Zaman nelere kadir.

Dün gece Ramazanda Caz konserlerinin ilkine gittik. Anouar Brahem / Enver İbrahim‘di ilk konuk. Yıllar öncesinde yine değişik bir mekanda Boğaziçi Üniversitesi Albert Long Hall’de dinlemiş, çok sevmiştim kendisini. Bu defa İstanbul Arkeoloji Müzesiydi mekan. Beni heyecanlandıran şeylerden birisi de buydu. Atmosfer nasıl olacaktı?

Gittiğimizde iftarı geride bırakmıştık. Işıklarla aydınlatılmış antik bina muazzam görünüyordu. Girişteki otantik büfeden aldığımız ev yapımı limonatalarımızı yudumlarken saat ilerlemişti. Enver İbrahim sahne aldığında günlerdir hasret kaldığımız rüzgar bedenlerimizi ferahlatırken bu kutsal ayda müzik de ruhumuzu aydınlatıyordu.

Ramazanda Caz Müslüman müzisyenlerin konserleri ile 31 ağustosa kadar devam edecek. Eğer vaktiniz ve caza ilginiz varsa eminim beğeneceksiniz. Biz 31 ağustos gecesi Topkapı Sarayı’nda yapılacak olan Kudsi Erguner konserine şimdiden biletlerimiz aldık bile.

*Ben ne zaman fotoğraf makinası götürmesem o konserde çekime izin veriyorlar.