Sufi’ye Samed Behrengi’nin Küçük Kara Balık kitabını okuduğumda doğalı bir kaç ay olmuştu. Evet itiraf ediyorum bazı yerlerini sansürlemiştim. Ve hala aynı yerleri okurken sansürlemeye devam ediyorum. Özgür ruhlu olmak, merak etmek, hayallerinin peşinde koşmak denilince açıkçası aklıma gelen ilk kitaplardan birisi oluyor.

Bir kaç hafta önce çok sevdiğim bir arkadaşım hadi bir oyun seçin de tiyatroya gidelim diye önüme programları koyunca elim ilk olarak haliyle Küçük Kara Balık broşürüne gitti. Biraz göz gezdirdikten sonra beni bir heyecan sardı sormayın. Bundan 12 sene kadar önce Kukla Festivalinde seyrettiğim Semaver Kumpanya’nın Kuşlar Meclisi oyunu gözümün önüne geldi. İpli kukladan parmak kuklasına her tip kukla ve maskenin kullanıldığı oyunu o kadar beğenmiş, o kadar etkilenmiştim ki hala dün seyretmişim gibi hayranlıkla bahsederim. Broşürden görülen oyduki bizi benzer bir deneyim bekliyordu. Hemen yerimizi ayırttık ve oyun için gün saymaya başladık.

Üsküdar’daki Devlet Tiyatroları sahnesine varıp, yerimize oturduktan sonra 50 dakika nasıl geçti anlamadım. Sufi koltuğunda kah sıçradı, kah el çırptı, kah kahkahalarla güldü, kah korkup elimi sıkı sıkı tuttu. Fakat oyundan zevk alan yalnızca o değildi… Bende her bir ayrıntısı üzerinde düşünülerek hazırlanan sahneden gözümü alamadım desem yeridir. Aydın efesinden esinlenilen yengece mi bakayım, nazar boncuğu gözlü pelikana mı bilemedim. İpli kuklalara mı güleyim, salyangozun kıvrım kıvrım kıvrılan hareketlerine mi, yoksa zıp zıp zıplayan kurbağalara mı?

Ya müzik… İnsanı hem yerinde oynatan hem de içine dokunan müzik. Canlı müzik etkisi işte böyle bir şey. Kanun, klarnet, bendir, kaşık, zil.

Oyun bittiğinde o kadar eğlenmiş, o kadar etkilenmiştik ki Sufi sahneyi toplayanlara ‘ben bir daha geleceğim sakın bir yere gitmeyin olur mu’ diye sesleniyordu. Biz bu hafta Küçük Kara Balığı ikinci kez seyrettik ve ilki kadar zevk aldık. Önümüzdeki günlerde üçüncü seansımız olacak gibi görünüyor. Siz de kaliteli bir şeyler seyretmek istiyorsanız kaçırmayın derim. Onların çocuk oyunu demelerine bakmayın. Zaten bence Küçük Kara Balık da çocuk kitabı değil…