MAH – MEH i. (Fars. māh > meh) 1. Gökteki ay, kamer: İçlerinden koptu feryâd ile âh / Gökte ol âhtan tutuldu şems ü mâh (Süleyman Çelebi). Kadem kadem gece teşrîfi Nâilî o mehin / Cihan cihan elem-i intizâra değmez mi (Nâilî). Olmuş karîn-i mihr-i cemâlin ki tâ-be-haşr /Hûrşîd u mâh o şevk ile rahşân […]DEVAMI

OCAK i. (Osmanlı Türkçesi’nde “ateş ocağı” anlamına gelen, ayrıca aralık ve ocak aylarını ifâde eden kânun kelimesinden çeviri yoluyla elde edilmiş olup 1945 yılında teklif edilerek kullanılmaya başlanmıştır) Yılın aralık ve şubat ayları arasındaki 31 gün çeken birinci ayı, kış aylarının ikincisi, ikinci kânun, son kânun, kânûnusânî.DEVAMI

ÇILBIR i. (Kökü belli değildir) Suya kırılıp pişirilmiş yumurtaların üzerine yoğurt ve kızgın yağ dökülerek yapılan bir yemek: Yumurta sahanda, peynirli omlet yâhut çılbır (Yusuf Z. Ortaç). ÇILBIR i. (<Moğ. çilbuğur) E.T.Türk. ve halk ağzı. Yuların halkasına bağlanan ip veya zincir, yular sapı: Atının çılbırını bileğine bağladı, yattı uyudu (Dede Korkut’tan). At gemle sürülürken yuların […]DEVAMI

LUGAT – LÜGAT i. (Ar. luÄ¡at) 1. Kelime: Nöbetçi olduğu vakitler, gece müzâkeresinde çocukların kendisine sorduğu lugatları Latin harfleriyle cep defterciğine yazar (Ömer Seyfeddin). Koca Hoca Sâdeddin bile yalnız “pâdişah” demek için iki büyük sahife lugatı yan yana dizmeden çekinmemiş (Cenap Å?ahâbeddin). Yazı yazarken açık ve sâde bir üslûp kullanılarak alışılmamış lugat kullanmaktan kat’î sûrette […]DEVAMI