Bugün geride bıraktığımız yedi yılı düşünürken, aklıma hatırladıkça güldüğüm bir olay geldi. Barış ile nişanlanalı bir kaç hafta olmuştu. Aile dostlarımızdan birisini ziyarete gitmiştim. Sohbete her zamanki gibi aile eşrafının sağlığı sıhati sorularak başlanıldı. Sıra ‘Barış nasıl’ sorusuna geldiğinde verdiğim cevabı hatırladıkça halâ kahkahalara boğuluyorum. ‘Ayy… O kadar iyi ki… Hem sadece bana karşı değil. […]DEVAMI

Kitap ayıracı gördüm mü dayanamıyorum. Gittiğim hemen hemen her ülkeden o ülkeye has malzemelerden yapılmış kitap ayraçlarım var. Kimisi ağaçtan, kimisi deriden, kimi metal… Genelde o ayıracı ilk kullandığım kitabın içinde sevdiğim bölümde bırakırım. Her kitaba yeni ayıraç diyebiliriz. Aslında sadece kitap ayıraçlarına düşkün değilim. Lüzumlu lüzumsuz her türlü küçük alete düşkünüm. Mutfağımın onlarla dolu […]DEVAMI

Sûfî’yi ameliyathanede ilk gördüğümde dünyadaki en güzel çocuğu doğurduğumu düşündüm. Bugüne kadar ondan güzel bir bebek görmemiştim. Kirpi yavrusunu pamuğum diye severmiş misali halâ baktığımda ondan güzelini görmediğimi düşünüyorum. Oysaki bir yanım öyle olmadığını biliyor… Her bebek annesine dünyanın en güzel şeyi gibi geliyor. Sadece şekil olarak güzellikten bahsetmek yanlış olur. Yaptığı her şey güzel… […]DEVAMI

Hayat gerçekten döngülerden ibaret. Bazen bu döngü kalkıyorum, işe gidiyorum, gelip yatıyorum, kalkıyorum, işe gidiyorumdan oluşuyor. Bazen kalkıyorum, yemek yapıp evi topluyorum, çamaşır, bulaşık yıkıyorum, güne, pazara, markete gidiyorum, ev ahalisi geliyor yemek yiyoruz, yatıyoruz kalkıyoruz, yemek yapıp şeklinde devam ediyor. Bugünlerde benim döngüm şöyle: İngaaa sesleri ile uyanıyorum. Emziriyorum, altını değiştiriyorum, onun gözlerine bakarak […]DEVAMI

Kenya, Somali, Etiyopya başta olmak üzere Afrika’nın yarısında son 60 yılın en büyük kuraklığı görülüyormuş. Günde yüzlerce çocuk annelerinin çaresiz çırpınışları arasında yeni geldikleri hayata açlık yüzünden gözlerini yumuyormuş. Şöyle bir düşünün küresel ısınmada, yaşadıklıkları kuraklıkta Afrika ülkelerinin payı nedir? Afrikanın karbon ayak izi biz gelişmiş ülkerle mukayese bile kabul edemeyecek düzeyde. Anlayacağınız bu kuraklığın […]DEVAMI

Bundan 40 gün önce sorsalar dolu dolu yaşadığım, renkli bir hayatım var derdim. Ne büyük yanılgı! Sûfî‘nin hayatımıza girmesi ile devasa bir boşlukta yaşadığımı anladım. Doldurulmadan farkedilmeyen renksiz, sıradan bir boşluk. Bundan 40 gün önce dünyada eşimden daha çok sevebileceğim birisi yok derdim. Ne büyük yanılgı! Sûfî’nin hayatımıza girmesi ile dolu sandığım kalbimde dünyaları sığdırabilecek […]DEVAMI

Hastane Çantası yazısında aşağı yukarı neler olmalı bahsetmiştim. Hatta gelen yorumlarla unuttuğum bir kaç şeyi de hemen valize atıvermiştim. Hastanede geçen günlerden sonra bazı konulara dikkat çekmek gerektiğine karar verdim. Hastane çantasına mutlaka iç çamaşırı koyuyoruz. Hem de 1-2 tane değil mümkün olduğunca bol koyuyoruz. Günde 3-4 defa çamaşırınızı değiştireceğinizi düşünerek hesaplayabilirsiniz. Ben çantamı hazırlarken […]DEVAMI

Sabahın ilk ışıkları ile Escher’in Dünyasında yazısını yazarken başıma geleceklerden habersizdim. Kahvaltımızı yapıp 40. haftayı doldurduğumuz için oldukça sıklaşan doktor randevularımızdan birisine doğru yola çıktık. Yolda, bebek doğmadan yapacağımız son mutfak alışverişlerinden, doktordan sonra bir yerlere gidip kahve içmekten, serin bir yerlerde yürüyüş yapmaktan, hatta romantik bir yemek yemekten bahsettik. Ne de olsa o gelmeden […]DEVAMI

Son günlerde Escher’in dünyasında, sürekli merdiven inilen bir yerde olmayı diliyorum. Ağırlığım arttıkça diz kapaklarıma binen yük de artıyor. Herhangi bir dolabın alt raflarından bir şeyler almak için çömelmek eziyet haline geldi. Bırakın bir iş için çömelmeyi koltuğa oturup kalkmak bile dizlerim için başlı başına acı verici bir deneyim. Birçok kişi hamilelik sırasında ayakkabısını bağlayamadığından […]DEVAMI

İnsanlar bebekleri neden sever hiç anlamadığım konulardandı. Kardeşim, arkadaşlarım bir bebek gördüklerinde birden kendi bebekliklerine dönüp, onu kucaklarına alıp saatlerce kolunu bacağını çekiştirip durur, o güldükçe de mutluluktan anlaşılmaz bir havaya girerlerdi. 35 yaşıma kadar toplasanız 3-5 tane bebeği kucağıma almış, onunla 10 dakikadan uzun vakit geçirmişimdir. Geçenlerde birisi söylüyordu ‘anne, babalarını sevince veletlerini de […]DEVAMI

Göreceli olarak zor geçen bir hamileliğim var. Sonuna yaklaştıkça insanı garip bir hüzün kaplıyor. Sabahtan akşama kadar kusarak geçen, yere düşen anahtarı almak için garip şekillere girdiğim günler sanki çoook uzaklarda kaldı. İçimi müthiş bir heyecanla birlikte garip bir hüzün kaplıyor. Hamileliğe dair özleyeceğim şeyler olduğunu fark etmek bile başlı başına farklı bir duygu. Neyi […]DEVAMI

Hamile olup olmadığımı öğrenmek üzere doktora gideceğim günün sabahında dişim kırıldı. Hemen aynı hastaneden diş doktoru için de randevu aldım. Hamile olduğumu öğrendikten 5 dakika sonra ağzımı bir karış açmış dişçi koltuğunda oturuyordum. Evet üst dişlerimden birisi kırılmıştı. Onun dışındakiler iyi durumdaydı. Bir de her an çürüyecekmiş gibi görünen daha tam çıkmamış 20 yaş dişim […]DEVAMI