Havalar soğuduğundan olsa gerek hep sıcak yerlerde olmayı hayal ediyorum. Gümüş rengi kumsallar, mavinin açığından koyusuna uzanan bir deniz… Tropikal meyveler.

Çoğunlukla Karayip körfezindeki yüzlerce adandan herhangi birisi olabilir diyorum kendi kendime… Her şeyden binlerce kilometre uzak. Bahamalardan tutun, Jamaika’ya… Haiti’den Küba’ya… Geniş bir yelpaze var hayalimde. Bazen her gün bir adaya gitmek geliyor içimden, bazen adalardan birisine yayılıp, hiç yerimden kalkmadan günlerce sessizliğin tadını çıkartmak.

Sıcakladıkça buz gibi bir ananas dilimi yemek, arkada çalan müziğin keyfini sürmek istiyorum. Müzik bazen Buena Vista Social Club’dan geliyor, bazen Bob Marley’den…

Kıyıdan ‘Anne Nemo elimi ısırdı’ diye bağıran Sûfî’ni sesiyle mutluluk doluyor içime…

Kulaklarım trafik gürültüsünden, ciğerlerim baca gazından arınıyor attığım her kulaçta… Gözlerim mavi suların üzerinde kıpkırmızı batan güneş ile yıkanıyor. Hamakta yıldızların altında mışıl mışıl uyuyoruz…