Gül Yüzlü Çocuklar
Yolculuk heyecanı erken başladı. Bütün gece sizlerden gelen paketleri düzenleyip, çantalara yerleştirdim. Fotoğraf makinalarımı şarj edip, giyeceklerimi hazırlayıp yatmaya gittiğimde kalkmama neredeyse beş saat kalmıştı. Ramazandan bu yana düzene girmeye başlayan uyku düzenimden bu defa çocuklar gülsün diye feragat ediyordum.
Küçük grubumuz havalimanında buluştuğunda uykulu olmanın etksiyle olsa gerek derin bir sessizlik vardı. Ta ki Gülben hanım gelene kadar. O saatte o enerjiyi nereden bulduğunu ilk cümlesini sarf edene kadar anlayamamıştım.
Sabahın buz gibi soğuk, kör karanlığında gözlerinizin içine ışıltılarla bakarak ‘ne güzel, ne heyecanlı bir gün değil mi?’ diyen birisi, size enerji ve neşeden başka birşey bulaştıramaz.
Nitekim öyle oldu. Grup birden silkinip, gidilecek köyden, daha önce açılan iki anaokulundan heyecanla bahsetmeye başladı.
Tabi hiçbirimiz Gülben kadar heyecanlı değildik. Masaların sandalyelerin nasıl seçildiğinden, masa örtülerinin detaylarına kadar herşeyi öyle anlatıyorduki, heyecanlı olduğunu söylemesine hiç gerek yoktu. O an, vakti yetse herşeyi kendi elleri ile dikip çocuklara götürecek bu kadın diye düşündüm.
Gülben Ergen gibi sevilen birisi ile seyahat etmenin alışık olmadığımız yanları da yok değildi. Birlikte sohbet ederek yürümek neredeyse imkansıza yakın diyebilirim. Attığınız üç adımın birisinde, fotoğraf çektirmek ve öpülmek için durdurulduğunuzu düşünün bir kere. Gideceğiniz 5 dakikalık yolun ne kadar uzayacağını. Bütün bunları sürekli güler yüzlülükle karşılayıp, kısa sohbetlerle hatırlarını sormak inanılmaz bir sabıra işaret.
İlk ışıklarla vardığımız Trabzon’da muhteşem bir kahvaltı ile karşılandık. Meşhur Vakfıkebir ekmeğini, Trabzon tereyağıyla mı, mıhlamayla mı yoksa oraların meşhur balıyla mı buluştursak bilemedik.
Kahvaltıda bizlere sohbetlerine doyamadığımız çok şeker bir aile katıldı. Deregözü köyünde açılışı yapılacak okulun bütün masraflarını üstlenen Eyüp Sabri Tuncer kolonyalarının 3. nesil sahibi Engin Tuncer ve ailesinden bahsediyorum. Açılış saatine kadar sahilde yürüyüp, anlattığım sevgi selinin eşliğinde, uzun heyecanlı sohbetler yaptık.
Açıkcası ‘çocuklar gülsün diye’ kampanyasının nasıl başladığını üç aşağı beş yukarı tahmin ediyordum. Tahminlerimde yanılmamışım. Gittiği bir gezi sırasında gördüğü çocuklardan etkilenerek bu projeye başlamış Gülben Ergen. Anne olmanın bakış açısını çok değiştirdiğini, kendi çocukları dışındaki çocuklar için de birşeyler yapması gerektiğini hep o gezide hissetmiş. Bu ülke için yapılan en iyi yatırım, çocuklara yapılacak yatırımdır diye yola koyulmuş bir kere.
Çocuklara yapılan yatırımın bu ülkenin geleceğine yapılan yatırımdır.
Açılış saati yaklaştığında okuldaki son hazılıkları yapmak, getirdiğimiz eşyaları yerleştirmek üzere yola koyulduk. Bir yandan boya kalemlerini, kitapları masalara yerleştiriyoruz bir yandan da yeni çocukların ne şanslı olduğundan bahsediyoruz. Gülben masalara baskı kalıplarını koyarken ‘Atlas, bunlarla bir resim yapıyor, görmeniz lazım’ diyor. ‘Bizimkilere ne alıyorsam, buradaki çocuklara da alıyorum’ lafının havada olmadığını o an anlayıverdim.
Konuşmalar yapılıyor, danslar ediliyor ve nihayetinde beklenen an geliyor. Zil çalıp, kurdele kesiliyor. Deregözü köyü çocukları şen kahkahaları ile sınıflarına giriyor.
87 yaşındaki Sebahattin Tuncer çocuklardan heyecanlı, o keyifle kitaplara sarılıp, boyalarla vakit geçirmeye başlarken, Gülben kuklalar ile minik bir gösteri peşinde. Herkesin gözünde mutluluktan bir damla gözyaşı var. Yalnızca doktor ve öğretmen olmak istediklerini söyleyen minik kuzucuklar bu gözyaşlarından uzak ve gülücükler içerisinde.
Deregözü köyünden ayrılırken, herkeste derin bir sessizlik vardı. Genelde yorgunluk insanlara mutsuz bir ifade verir. Ancak grubumuzda o suratsızlıktan eser yok. Huzurlu bir mutluluk sarıp sarmalamış bizi.
Yolda üç okul daha var. Bu gülücüklere ortak olmak için geç kalmış sayılmazsınız.
Merhaba Devletşah,
Ne mutlu sizlere…
Çocukların gözlerindeki ışıltıyı görmek bambaşka bir duygudur.
Gönülden kutluyorum sizi.
Gülben Ergen’i her zaman ço sıcak, içten, samimi buldum.
Hani insanın gönlü yüzüne yansır derler ya, Gülben Ergen’in yüzünden kalbinin güzelliği belli oluyor:)
Takrar emeği geçen herkesi kutluyorum
Selamlar
Gücünüz, azminiz daim olsun, çocuklar hep gülsün…
ne güzel biriş, ve ne hoş görüntüler!!!
emek ve gönül veren herkese tebrikler, teşekkürler.
Merhaba Devletşah,
Daha önce karşılaşmamış ve hatta tanışmamız olmamıza rağmen sana isminle hitap ediyorum mazur gör. Ama derler ya “orada bir köy var uzakta, gitmesek de görmesek de o köy bizim köyümüzdür”, bu durum da biraz ona benziyor. Sevgi ile hareket eden ve birileri için birşeyler yapan her insan da diğeri için belki görmediği, tanımadığı ama kendinden bir parça kabul ettiği bir değerdir.
Elinize, ayağınıza, bedeninize ve yüreğinize sağlık.
Sen, Gülben (aynı sebepten dolayı Hn değil – yoksa ukalalık sayılmasın) ve ekibin diğer üyelerinin, oralarda çocukların yüzünde gördüğünüz her gülücük aslında sizin yüreğinizin yansımasıdır.
Hayatınız hep böyle gülücüklerle dolu olsun.
Sevgiyle kalın.
İnan seninle gurur duydum bir kez daha, yaptığın şeyin sana verdiği hazzı düşünemiyorum. Henüz anne olmamış olmana rağmen anne yüreği hassasiyetine göstermiş olmana da ayrıca bir tebrik gerek. Hele ki bu devirde adı anne olan ama bu sıfata yakışmayanları görünce yaptığınıza ne demeli? Harika bir iş bu Gülben’ in yaptığı, güzü gibi yüreği güzel bir kadın olduğunu gösteriyor bu yaptıkları. Sevgiler
Merhabalar …
Bu projeyi en başından beri takip ediyor ve destekliyorum.Kurucularından birinin Gülben ERgen olması bizi gururlandırıyor ,çünkü o ışıklı bir anne, o şarkıcı , o EĞİTİM CEOsu , içimde nasıl bir yürek taşıyor tarif edilmez ama kocamanında büyüklüğünde olduğu bir gerçek.
Gülben Ergen başarı için koşar koşar , azim eder, sabreder… Kafasına koyduğu birşeyi pat diye yapmaz ölçer ,biçer ,tartar sonucunu düşünür kimi zaman gülben mantığıyla ,kimi zaman şarkıcı kişiliğle ,kimi zaman anne yüreğiyle biçimlendiri yapar.
Allah onu başımızdan eksik etmesin ( Aminn ). Rabbim tüm müslümanlara ve gülben ergenin ailesine sağlık,sevgi,huzur,mutluluk versin.
Başarılarının devamını diliyor, Rabbim ayağına taş dolandırmasın …
Gözlerim doldu, tutamadım kendimi.. bundan sonraki projeler katılabilmek, çocukların yüzünü güldürebilmek dileğiyle.. ellernize, yüreğinize sağlık..
Merhaba Devletşah, yazılarında sende çok ttatlısınız. Bende çocuklar gülsün diye ye sms ile destek olanlardanım .8ende Eyüp Sabri Tuncer ailesine teşekkür etmek istiyorum ve soruyorum 87 yaşındaki sabahattin Bey nasıl dayandı o yolculuğa.Helal olsun ona ve yetiştirdiği üğluna.Memlekette çok zengin var ama bu güzelliği Allah onlara nasip etmiş.Bundan sonra asla ve asla başka kolonya kullanmayacağım ve bende şahsım adına onlara destek olacağım.sevgiler aynur
Gücünüz, azminiz daim olsun, çocuklar hep gülsün gülben ablacım seni çok seviyorumm….
Merhaba devletsah hanım harika çok güzel hizmetler sayenizde cennet vatanımızın bir köşesine götürdünüz bizleride, Gülben hanıma sevgimiz bir kat daha arttı sayenizde daha yakından tanıdık kendisini dizideki rolü dadıyla hatırlarım tatlılığı samimiyetine sevgiyle bakmışımdır eğitime katkılarından dolayı kendisini kutluyorum yüzünden tatlı gülüş hiç eksik olmasın. Eyüp Sabri Tuncer ismi beni çok eskilere götürdü orta okul 1. sınıf arkadaşım Ayşenin bana getirdiği hediye Samanyolu kolonyası ne güzel kokuyordu Eyüp Sabri Tuncer ailesinin geçmişlerini Rahmetle anıyor, eğitime verdikleri hizmetten dolayı şükranlarımı sunuyorum. Devletşah hanım iyiki varsınız başarılarınız daim olsun yeni haberler bekliyoruz. Sevgiler.
Sevgili Devletsah;
Öncellikle bu geziye katılıp, bizlerle tüm detayları paylaştığın için çok teşekkür ederim. Senin ve katılan herkesin ellerine sağlık.
Çocuklar Gülsün Diye Projesi umarım uzun yıllar boyunca devam eder ve herkes yapabileceği tüm yardımı yapar.
Güzel yemek tariflerinden sonra güzel projelerde seni görmek, beni çok mutlu etti.
Tebrik ediyorum.
Sevgiler