Gazel
Yazan: Fuzûli
Beni candan usandırdı cefâdan yâr usanmaz mı
Felekler yandı âhımdan murâdım şem’i yanmaz mı
Kamu bîmârına cânân deva-yı derd eder ihsan
Niçün kılmaz bana derman beni bîmar sanmaz mı
Şeb-i hicran yanar cânım döker kan çeşm-i giryânım
Uyarır halkı efgânım kara bahtım uyanmaz mı
Gûl-i ruhsârına karşu gözümden kanlu akar su
Habîbim fasl-ı güldür bu akar sular bulanmaz mı
Gâmım pinhan tutardım ben dedîler yâre kıl rûşen
Desem ol bî-vefâ bilmem inanır mı inanmaz mı
Değildim ben sana mâil sen ettin aklımı zâil
Beni tan eyleyen gafîl seni görgeç utanmaz mı
Fuzûlî rind-i şeydâdır hemîşe halka rüsvâdır
Sorun kim bu ne sevdâdır bu sevdâdan usanmaz mı
Çok sevdiğim bir şiir.
Ama sence kaç kişi hiç olmazsa şiirin yarısını anlıyordur?
Ya da kaç kişi snuna kadar okuma zahmetine katlanmıştır?
Ki bu “kaç kişi” dediklerim buralarda gezebilen Türkiye’nin aydın kesiminin içinden…
bu şiiri yazmışsınız çok güzel ama keşke bu şiirin türkçesinide yazmış olsaydınızda bu kadar bunu yapan saçma şirr sitesinden bir farkınız olurdu. .
Bekir bey;
Bu şiirde anlayamadığım bir tek kelime yok. Sizin neden var ki?
Å??iir için çok teÅekkür ederim.Devamını dört gözle bekliyorum.
bu şiiri sevmek için onun dilini bilmek gerekmez çünkü onu sevdiren onun sedâsı. Onun dilinin değişmesi sedâsını kaybettirir.