ECMEL sıf. (Ar. cemal ¨güzel olmak¨tan ecmel) Çok (daha, en, pek) güzel: Ol hatunun hüsnünden ahsen, cemalinden ecmel yok idi (Darir). Ey ecmel-i alem-i maani / Öldürdü beni firak-ı canı (Muallim Nâci).DEVAMI