Büyüyünce astronot olacağım!
Astronot olmaya sanıyorum ilkokul 3’e başlamadan az evvel karar vermiştim. Ağustosun son günlerinde Kumla’da tahta sandalyeli bir açık hava sinemasında seyrettiğim filmin hemen ardından. İlk defa sinemada film seyretmemin etkisinden miydi yoksa E.T.‘nin o sevimli tavrından mıydı bu isteğim uzun yıllar bilemedim. Doğrusunu söylemek gerekirse halâ da bilmiyorum.
Evet, okullar açılmadan az evvel, Kumla’daki tahta sandalyeli yazlık bir sinemeda tanıştım E.T. ile. Eski zaman teknolojileri el vermediği için bir sonraki seyredişim üniversite yıllarını buldu. Sanki arada bir defa çocukluğumun unutulmaz anılarında yer alan pazar sineması kuşağında da seyretmiştim. Çok net hatırlamıyorum. Açıkçası yıldızlı gökyüzünün altında ilk seyrettiğim andaki duygularımı da çok hatırlamıyorum. Tek hatırladığım, bir gün uzaya gitmek istediğimdi. Bir de kocaman parlak perdedeki filmin hiç bitmemesini istediğim…
Dün gece E.T.’yi yıllardan sonra tekrar seyrettiğimde, gözlerim doldu. Acaba o zaman da böyle hissetmiş miydim? Uzun uzun düşündüm. Aradan neredeyse 25 yıl geçmiş. Herhalde Türkçe dublajlıydı sinemada seyrettiğim versiyonu. Kim bilir nasıldı? Renklerin çok soluk olduğunu hatırlıyorum. Neredeyse siyah beyaza yakın olduğunu. Bir de günlerce bisikletimin uçmamasına üzüldüğümü.
İşte bir ağustos akşamı E.T. ile tanışabilmek ve uçan bisiklete sahip olmak adına astronot olmaya karar verdim.
Astronot olmak istediğimi söylediğimde, insanların şaşkın şaşkın, Türkiye’de olamazsın demelerine ilk zamanlar aldırmıyordum. Nasıl olsa ben büyüyene kadar burada da bilim gelişirdi. İlkokul yıllarımda en çok okuduğum şey bu nedenle olsa gerek Bilim Teknik’ti. Hiç anlamadan saatlerce fotoğraflarına bakıp, yazılarını okuduğumu hatırlıyorum. Sanıyorum lisenin ortalarına geldiğimizde Bilim Teknik okumaktan da astronot olmaktan da vaz geçtim. Astronot olmak isitiyorum dediklerimin bana zaten uzaylıymışım gibi bakmalarıydı galiba sebep.
Artık astronot olmak için yapabileceğim bir şey yok. Ama belki bir gün uzayda tatile giderim. Kim bilir belki E.T.’yi de görürüm.
yıllar önce…yıllar sonra…ne zaman seyretsem aynı duygularla seyretmişimdir ben de E.T’yi. Bak şimdi bile hatırlatıkça gözlerim hafif dolu, dudaklarımda hasretli bir gülümse var…
This comment was originally posted on FriendFeed
Zeynep, dun seyrederken burnumun diregi nasil sizladi, gozlerim nasil doldu anlatamam
This comment was originally posted on FriendFeed
Ben de “Mumya” filmini izledikten sonra arkeolog olmaya karar vermiştim.Ama bu karar için biraz geç kalmıştım çünkü zaten üniversiteye başlamıştım bile 🙁 Hala içimdedir arkeolog olmak! Eğer olabilseydim şimdi hayatım nasıl olurdu kim bilir..
Hep ülkemizin şartlarını mı bahane ediyoruz yoksa gerçekten,yürekten istemediğimiz için mi hayallerimizi sürekli erteliyoruz bilmiyorum..
Kumla, ah kumla!!!
Gençlik aşklarımın, hayallerimin, serseriliklerimin mekanı. Açık hava sinemasına gittiğim ilk ve tek yer. Yıllarca o tahta sandalyelerde bir yandan popomuz acıyarak ama keyiften de dört köşe yüzlerce film seyretmişimdir. Demek siz de ordaydınız ne güzel tesadüf 🙂
Iki ortak yanimiz cikti, Devletsah. Benim de cocukluk/genclik yillarimin yazlari Kumla’da gecti ve benim de ilk meslek secimim astronotluktu. Bu hulyadan vazgecmek zorunda kaldim tabii; sonucta elektrik muhendisliginde karar kildim, simdi ise sadece yiyecek endustrisinde calismak cazip geliyor. Insanin ne yapmak istedigi ile ilgili fikirleri bu kadar degiskenken, mesleki egitimini genc yasta almak zorunda olmasi ne kotu.
Uzaya tatile gidip de E.T.’yi görürsen söyle de evi bi arasın. Anası babası hem meraktaymış.
zinnur muhendislik diploman varsa nasa ya bir form bönderip eğer kabul edilirsen ve test leri geçersen astronot ola bilirsin
en buyuk hayalim