Eh kampanya Dünya Kupası üzerine olunca maça gitmemek olmazdı değil mi? Epey uğraşla, şampiyonluğun en büyük adayı Brezilya’nın maçına 105 tane bilet alabildik. Epey uğraşla diyorum, Fifa Dünya kupası gibi bir maçta 105 tane bileti yanyana ya da arka arkaya almak neredeyse imkansız gibi birşey. Günlerce yapılan yazışmalar sonunda iki grup olarak oturacak şekilde, orta yuvarlağın hizzasında en önden 3. sıradan başlayan bir grup bilet elimize ulaştı.

Hayatında hiç maça gitmemiş birisi olarak oldukça heyecan verici bir deneyimdi diyebilirim. Düşünsenize gittiğiniz ilk maç, Dünya Kupasında, Brezilya gibi bir takım oynuyor ve en önden maçı seyrediyorsunuz. İnanılmaz değil mi?

Neyse efendim maç günü girişte problem olmaması açısından öğle yemeğinden hemen sonra Moses Mabhida Stadium’a gidilmesi planlanmıştı. Eh öğle yemeğine kadar ne yapacağız? Tabi ki şehri gezeceğiz.

Daha önce de söylediğim gibi Hint okyanusu kıyısındaki Durban iklim olarak sıcaktı. Dolayısı ile her daim yeşil parkları vardı. Gitmeden önce hakkında bir kaç yazı okuduğum Botanik parkın öğleden öncesi için harika bir seçenek olduğuna karar verince tüm ekip parka gittik. Sanıyorum herkes benim gibi etrafta dolaşan kuşlar ve ördeklere bakmaktan, 300’den fazla orkideyi içinde bulunduran serayı gezmekten çok keyif almış olacak ki ayrılacağımız saatte 1 kişi bile otobüslerin yanında değildi. Süreyi biraz daha uzatıp parkta çocuklarıyla beraber piknik yapanlarla sohbetler edip kuşların sesini dinledik.

Yemeğe gitmeden önce maça bilet bulamayanların rahat şekilde maçı seyredebilmeleri ve keyifli vakit geçirebilmeleri için kurulan fan zone’da uğradık. Çevremizdekilerin Dünya Kupasına katılamamış bir ülkenin tarftalarının bu kadar eğlenebilmesine şaştıkları, hem gelip nereli olduğumuzu sormalarından hem de bizimle beraber gezmek isteklerini dile getirmelerinden anladık.

Güney Afrika nüfusunun büyük bir kısmını Hintliler oluşturuyor. Bu nedenle de Hint kültürü çok yaygın. Hint yemekleri her yerde bulunabiliyor. Biz de nefis açık büfe Hint yemekleri servis eden bir yere gidip karnımızı doyurduktan sonra Dünya Kupası için inşa edilen, maç olmadığı günlerde üzerinde bungee jumping yapılabilen Moses Mabhida Stadium’a geçtik.

Fan zone’da gördüğümüzden çok daha renkli bir taraftar kitlesi bizi bekliyordu. Stada yaklaşırken, herkesin şikayetçi olduğu vuvuzela gürültüsü de duyulmaya başladı. Oda arkadaşım Zeynep’in aldığı kulaklıkları kulağıma taktığımda bile gürültü duyulabiliyordu. Bir şekilde o gürültüden rahatsızlık hissetmiyor ve garip bir şekilde siz de üflemek istiyorsunuz. Bu evde yüksek sesle müzik dinlediğinizde rahasızlık duymamak ama komşunuz dinlediğinde o müziği gürültü gibi algılamakla aynı şey. Gece yatağa girdiğimde dudaklarım bütün gün vuvuzela üflemekten kırmızı ve şişlerdi 🙂

Maç bildiğiniz gibi 0-0 bitti. Neredeyse hiç gol pozisyonu olmadı. Sadece 1 sarı kart çıkı. Anlayacağınız çok sıkıcıydı. Ama ortam o kadar eğlenceliydi ki orada geçirdiğim 2 saate değdiğini söyleyebilirim.