Dün yazdığım yazıya sosyal medya üzerinden ve e-posta yoluyla daha çok yemek yemeyen çocukların annelerinden cevap ve soru geldi. Ben de bu konuda bir iki kelime yazıp bildiklerimi paylaşayım istedim.

Bir bebeğin yediği miktar oldukça göreceli bir kavram. Kimine az gelen diğerine çok gelebiliyor. Aslında herkes için geçerli değil mi? Bu tamamen aile kültürü, gelenek görenekle alakalı. Yurtdışı seyahatlerimizde en çok dikkatimi çeken konulardan birisi de budur. Amerika’da eşim ve ben ortaya bir porsiyon yemek söyleyip tıka basa doyarak masadan kalkıyoruz. Avrupa da ise herkes kendi seçtiğini yiyor. Türkiye’de bir porsiyon az, iki porsiyon fazla geliyor bize. Herhalde demek istediğimi anlatabildim değil mi? Az ve çok kavramları tamamen kişiye özel.

Kafanızın içinde hayali bir kase olsun.

Bebeklerin / 1-2 yaş çocuklarının midesi mandalinadan büyük portakaldan azıcık küçük deniliyor. Eskiler bebeğin midesi yumruğu kadardır der. Neredeyse orta boy bir kase kadar. Şimdi kafanızda kaseye yediklerini, içtiklerini doldurun. İçine sığdırabildikleriniz, sizin yemesi gerektiğini düşündüğünüzden eminim çok çok azdır.

Bir arkadaşım kızının sadece çorba içtiğini başka da hiçbir şey yemediğini söyleyip duruyordu. Konuşmanın devamında pütürlü sevmiyor desem o değil, elma, armut vs yiyor diyordu. En sonunda kızının sadece meyve ve çorba sevdiğine kanaat getirmişti. O da bulduğu her şeyi çorbanın içine tıkıştırıyordu. Ta ki bir akşam onlara yemeğe gidene kadar. Hepimize -iki yaşındaki kız da dahil- yukarıda gördüğünüz boyda birer kase çorba koydu. İşte o an kızının neden yemek sevmediği (!) anlaşıldı. O koca kase çorbayı içtikten sonra zavallı kızın midesinde diğer yemeklere yer kalmıyordu ki… Hemen çorbanın yarısını kasesinden aldık. Küçük hanım önce afiyetle çorbasını, sonra da köfte ve patateslerini yedi.

Ufaklıklarla yemek yerken hayali bir kaseniz olsun. Onun yedikleri aynı zamanda o kaseye de dolsun olur mu!

*Diyetisyen, çocuk doktoru vs değilim. Sadece yemek konusuna ve çocuğu konusunda çok düşünüp okuyan birisiyim. Bütün yazdıklarım da okuyup, uzmanlarla yaptığım sohbetlerden edindiğim tecrübeler.