Ä°mza kampanyası ile igili e-posta’yı okuduğumda göz yaşlarımı tutamadım. Kısaca imza kampanyası hakkında.

Mayıs ayı sonunda Bosna – Hersek’e yaptığımız seyahatten bahsetmiştim. Gözyaşları ile doluydu. Ä°nsan Hakları diye bağıran Avrupa’nın ortasında SOYKIRIM’a maruz kalan insanları görmek yıkıcıydı.

Parlamentolarda kabul edilecek bir soykırım iddiası arıyorlarsa Boşnakların katledilmesini kabul edebilirler. Ama bunu yapmaları mümkün değil. Çünkü bu katliam Birleşmiş Milletler’in güvenli bölgesinde 11 Temmuz 1995’te oldu. Evet Srebrenica (Srebrenitza) katliamından bahsediyorum. O gün Srebrenica’da bir fabrikaya toplanan erkeklerin tamamına yakını gözler, kameralar önünde katledildi. Kadınlar tecavüze uğradı. Kaçabilenler günlerce Bosna – Hersek’in dağlarında yürümek zorunda kaldı.

Bu katliamdan sorumlu, halâ yakalan(a)mayan Radovan Karadzic’in yaklanması ve suç ortağı Ratko Mladic ile beraber yargılanması için bir imza kampanyası düzenlenmiş.

Eşim ve Burak ile gezimiz sırasında Srebrenica’ya uğrayıp uğrama konusunda konuşurken, "Ben daha önce gittim. Ve göz yaşlarımı tutamadım. Sen çok daha fena olursun. Gitmesek senin için daha iyi." dedi. Beni bu yaşımda bile görüntülerinden, fotoğraflarından koruma ihtiyacı hissedilen bu olayı, koruyamadığımız, yardım edemediğimiz için yaşayanlara şimdi bu şekilde yardım edebilir miyiz?