Fikir Atölyesi diye bir blog var. Duydunuz mu? Ben Tunç’un yazılarını çok keyifle okuyorum. Özellikle “20 soruluk söyleşiler” bölümüne bayılıyordum! Microsoft’un düzenlediği Blog Konferansı’nda kendisiyle tanışma şansını da yakaladım. Dün bana attığı bir e-postayla sobelenmiş olduğumu haber verdi. Nefesimi kesecek anlardan bahsedecekmişim. Kendisinin de dediği gibi başta kolay görünüyordu. Düşündükçe içinden çıkılmaz hale geldi…

Hemen cevaplara geçeyim.

Kaç tanesinin gerçek olacağını gelecek yıllarda göreceğimiz nefesimi kesecek anlar listem:

• Öncelikle bir çocuk doğurmak.
• Bir mekikle uzaya gitmek, oradan dünyanın fotoğrafını çekmek.
• National Geographic’te fotoğrafçı olup dünyayı gezmek.
• Rachel Ray gibi televizyon programı yapıyorum diyerek dünyayı gezmek.
• Dünyanın her yerini görmek. Galapagos adalarından Antartika’ya, oradan Avustralya’ya, Sibirya’dan Paris’e kadar her yerde en az bir ay kalmak.
• Kocaman bir bahçesi olan güzel bir evde yaşamak. Bahçedeki ağaçların, ne cinslerden kaçar tane olacağına dair listemin bile hazır olduğunu söyleyeyim.
• 30 sene sonra sular altında kalacağını bile bile Maldivler‘de bir ev sahibi olmak.
• “Harp ve Sulh” ya da “Suç ve Ceza” gibi bir roman yazmak.
• Bir denizaltı sahibi olmak.

Hemen yapabileceğim halde yapmayı neden beklediğimi bilmediğim nefesimi kesecek anlar listem:

• Bir hikaye kitabı çıkartmak.
• Bir yemek kitabı çıkartmak.
• Bir fotoğraf sergisi açmak.
• En yakın yerde dalışa gitmek.
• Daha iyi bir fotoğraf makinası almak ve bütün lenslerimi “L” lens kalitesine getirmek.
• Bir fotoğraf stüdyosu kurmak.
• İşi bırakıp, fotoğrafçılık kurslarına gitmek.
• Ara Güler gibi bir fotoğrafçının yanında bilaücret zevk için çalışmak.

Bir daha dünyaya gelsem ve seçme şansım olsa…

• Güzel sanatlar konusunda çok daha yetenekli olmayı
• Dünyanın her yerini gezip, biri fotoğraf çekerken, diğeri film çeken National Geographic çiftlerinden olmak isterdim.

Ben kimleri ebeliyorum. Görünmez Kentler‘i Sandaletli Seyyah‘ımızı, Deniz‘i, Bir Porsiyon Öykü‘yü, Cafe Fernando‘yu ve Burçin‘i, İstanbulog‘u oyunumuza davet ediyorum.