İMHAL
İMHAL [l ince] i [Ar. mehl “yavaş davranmak, acele etmemek’ten imhâl) Bir müddet sonraya bırakma, mühlet verme: Hıyânet ketm olunmaz mutlakâ ergeç zûhur eyler / Kapılma tâliin gösterdiği cüz’îce inhâle (İsmail Safâ). Oturmuş eğlenirken senin -hâşâ- zevâlinle / Nedir ilhâdı imhâlin o sâmit infiâlinle (Mehmet Akif Ersoy). Siyasilerimiz Edirne meselesini ne ihmal ne de imhal edebilirler (Yahya Kemal Beyatlı).
Allah imhal eder ihmal etmez demişti bir büyük zat
İMHAL kelimesinin anlamını öğrenirken Büyük zat İstiklal marşımızın yazarı Şair Mehmet Akif Ersoy’uda anmış olduk.