Türkiye'nin Gülü: ısparta
ısparta hiç gitmesem de yıllardır hayatımda olan bir şehir. Gül suyuyla, gül kremiyle, çok sevdiğim arkadaşlarım, dostlarım vasıtasıyla…
İşte bu güzel düşüncelerle gittim Isparta’ya. Önce en yakın dostlarımdan birisi‘nin kardeşinin nişanına, sonra Ankara günlerimin en şeker simalarından birisinin düğününe. Bu dört günde Isparta geleneklerine uygun nişan, kına ve düğün gördüm. Bir gün önce gidebilseydim eğer isteme merasimini de görmüş olacaktım.
Genelde akşam olan bu organizasyonlar gün içinde Isparta ve çevresinde geziler yapmamıza fırsat tanıdı.
Özge ve babası ile gece yaptığımız Isparta turu başka bir keyifliydi. Davraz dağı eteklerinde durup şehrin ışıklarını seyrettik. Beklediğimden çok ama çok daha büyük olduğunu fark ettim.
Gitmeden önce yaptığım araştırmada bir müzesi olduğunu öğrenmiştim. Özge ile sabahın erken saatlerinde Isparta Müzesini gezmeye gittik. Müzede dört farklı salon var. Arkeoloji, hazine, etnografya, halı… Arkeoloji ve hazine salonlarında Lidyalılardan, Perslerden ve diğer Anadolu uygarlıklarından kalan birçok eseri görmek mümkün. Bazı cam ve toprak kapları gördüğümüzde “bugün bunun kadar zevklisi” yapılmıyor demekten kendimizi alamadık. Etnografya salonunda ise mankenlere giydirilmiş kaftanlara, sergilenen fincanlara, lambalara hayranlıkla baktık. Gül yağını ayırmak için kullanılan sistemi uzun uzun inceledik. Halı bölümünden evlerimize uygun bir kaç taneyi de seçtikten sonra müze gezimizi tamamlamış olduk.
Gece turumuzda Özge’nin babası eski evlerin olduğu bir sokağın restore edildiğinden bahsetmişti. Isparta evlerini görmek maksadıyla o sokağa giderken Said-i Nursi’nin yaşadığı evi görüp gezdik. 1953 – 1960 yılları arasında bu evde yaşamış. Kullandığı birkaç eşya ve kullandığı araba burada sergileniyor.
Restore edilen İmam Hasan Sokak’ı gezdikten sonra Isparta mimarisi ile ilgili bir şey dikkatimizi çekti. Çatıların bina ile birleştiği kısımlara kalem işiyle desenler çizilip binanın dışının daha da güzelleştirilmeye çalışıldığı… Fakat yenileme sırasında bu kalem işleri binaların dış cephelerine de sıçrayıp o güzelliğini maalesef yitirmiş. Tabi bir de çizen kişinin reklam maksadıyla adını yazması tuz biber ekmiş üstüne.
Son olarak “eski üzüm pazarı”na yani şehrin çarşısına gittik. Gülbirlik’ten gül reçeli ve katkısız üretilen gül kremi alıp yorgunluğumuzu ve açlığımızı gidermek için meşhur Ferah Kebap’a girdik. Ünlü şiş köftesinden yedik. Yanında üzüm hoşafı içmek gerekirmiş. Biz ayranı tercih ettik. Arada Özge’nin hoşafına sulandığımızı da söylemeliyim. Bunun dışında nişanda incecik açılmış Isparta pidesinin ve şekerlemenin, kınada pirinç çorbasının ve kuru fasulye ile ikram edilen kabune / kabine ile helvanın, düğünde ise bulgur pilavıyla verilen kapamanın, zerdenin tadına baktım. Hangisi daha güzeldi diye bir ayrım yapamayacağım. Her biri diğerinden güzel ve lezzetliydi. Her biri ikram edildiği sofraya has Isparta geleneğini temsil ediyordu.
Antalya’ya 1,5 saat mesafedeki Isparta mis kokulu gül reçelinin hatırına mutlaka gezilmeli.
Devletşahcığım,
Ne güzel fotoğraflar çekmişsin, ne güzel anlatmışsın. Teşekkürler.
Seval Yardım
Canim benim,
Gercekten hakliymissin, buradan hic ayrilmak istemiyor insan. Donus bugun maalesef. Ben de ilerde birinin bavuluna ilisip tekrar gelmeyi isteyecegim sanirim. Istediginiz, ozlediginiz biseyler var mi buralardan? Cok cok operim.
Isil the Local Maldivian
Burundan buruna nasıl da frk ediyor koku işte. Yıllar önce yarım saatliğine Isparta terminalinde mola veren otobüs bana hayatımın en mide bulantılı zamanını yaşatmıştı.
Nereye gitseniz kaçamadığınız, ağır bir gül kokusu. Ispartadan ayrıldıktan sorna bile burnunuzdan gitmiyor.
Gülü severim. Kokusunu severim. Gül suyunu severim. Su muhallebisine bayılırım. Konumuz değil ama bülbülü de severim. Lakin gül yağını sevemedim. Sevmemek bir yana şimdi yazarken bile midem döndü…
Er kişi burnu ile dişi kişi burnu arasındaki fark mı yoksa 🙂
Ne mutlu size ve vah ki vah bana ve benim gibi olanlara.Isparta’da öğrenci olarak 4 sene geçirmeme rağmen bu güzelliklerinin geleneklerinin hiç farkına varamamışım.Isparta hep çekilmesi güç,küçük,sıkıcı,ah şu üniversite bitsede kurtulsam dediğim bir yer olmuştur.Hiç bu kadar şirin güzel bir yer olabileceğini düşünmemiştim.Oraya gidince ilk gideceğim yer İmam Hasan Sokak’gezmek olucaktır.:)
Devlet Hanım, Devlet Hanım
Kabune ve helvaya hak ettiği itibarı göstermemişsiniz, pek üzüldüm.
Dün eşime anlatıyordum kazan kazan pişen pilavları, helvaları. O kadar güzeldir ve o kadar talep vardır ki, aşçının yanında plastik dondurma kapları bulunur. Gelip de helva/kabune isteyenlere sorgusuz sualsiz verilir. Düğüne davetli olmanıza gerek yok, evinizden bir tencere alın gidin, istediğiniz yemeği doldururlar.
Tatmış olmana çok sevindim. Hep başka şehirlerden arkadaşlarıma düğün yemeğini tattırmak istemişimdir, ama pek nasib olmamıştır.
Sevgili Aybike;
Ben Ankara’ya gidinceye kadar Ä°stanbul’u bu kadar az yazdıÄımı fark etmemiÅtim. Benzer Åeyleri Ä°stanbul’da da yapıyordum Müzeler, sergiler gezip sokaklarda dolaÅıyordum. Ama hep daha sonra yazarım diyerek geçiÅtiriyordum. Baktım ki hiç daha sonra olmamıÅ. Bir gün bu Åehirden temelli taÅınırsan yazamadan gitmiÅ olacaÄım. Nereden baÅlarsan kârdır. Å?imdi oturduÄun Åehirden baÅla… Ben öyle yapacaÄım.
Ãlkü hanım Ãlkü hanım;
O güzel yemeÄe gerektiÄi ilgiyi çatal yerine kaÅıkla dalarak gösterdim ben… O helvanın kazanına düÅecektim de tuttular. Hayatımda yediÄim en lezzetli helvalardan biriydi diyebilirim.
Sevgili Semazem;
Gül suyu severim. Özellikle de mevlidlerde dağıtıldığında pek bir manidar gelir. Üzerimde parfüm olsa bile mutlaka alır koklamaya doyamam… Su muhallebisinde ya da adı üstünde güllaçta malesef sevmem… Gül yağı camilerde satılan o çok ağır kokuları hatırlatır. Bir de lüzumsuz daha başka şeyleri… Geçen yıl Erenköy sokaklarında bu yıl Ankara sokaklarında açan her güle burnunu dayarayarak gezen bir kız vardı. O bendim. Bazılarının kokusuna doyamaz 3-5 adım sonra koşturarak geri dönerdim… Çiçekçilerdeki güller ise malesef şekilden ibaret derim. En çok sarmaşık pembe gülleri severim.
gül…
en sevilene, değer verilene konulan isim,
gonca iken açması beklenen,açınca kem gözden sakınılan,
kendinin olmayınca ismiyle hitap edilmeyen, bülbülün büyük sevdası.
gülü hele bir de mis kokulu pembe yağ gülünü sevmemek mümkün mü?
henüz gün doğmadan toplanarak, güneş ışığına maruz kalmadan atölyelerde işlenmeye başlayan tonlarca gülden elde edilen az miktarda gül yağı zaten diğer gül mamüllerinin hammaddesi, özü. değil sevgili semazem’in otogarda rastlaması, arasa da bulması hayli zor. Sanırım otogarda rastlanılan camiönü tezgahlarda satılan hacımisi esanslarından gül kokulu olan gül esansıdır. Yoksa üretimi ve değeri oldukça kıymetli olan (bkn.gulbirlik.com)gül yağı hem bulunmaz bulunsa da mide bulandırmaz. Türkiye’nin gülü adlandırması ne de yakışmış, bu tamlama ve güzel anlatım için Isparta adına teşekkürler.
Bu akşam iftar için eve misafirler gelecek inşaallah. Çok kültürlü Google’da eşime yardım etmek için “fırında köfte” aradığım sırada bu sitede buldum kendimi. Sitenizi, ve sizi “Allahu Teala Hazretlerinin vergisi muhakkak” çok yetenekli buldum. Gülleri sevdiğinizi özelliklede, sarmaşık pembe gülleri sevdiğinizi yazmışsınız… Gül’ler bana hep Sevgili Peygamber Efendimiz Sallallahu Aleyhi ve Sellemi hatırlatır, sebebi ise gül’ün kokusunu ondan aldığını bilmekteyim… Çünkü o Güzel Rasul’de sarmaşık gülleri gibi kokarmış…Allah salat ve selam etsin… Gezdiğiniz, gördüğünüz ve görmediğiniz ne kadar şey varsa bütün güzellikleri Allahu Teala Hazretleri yaradış sebebini şu şekilde açıklamakta… Ey Muhammed (Sallallahu aleyhi ve sellem) bu alemi, yerde ve gökte olan herşeyi senin şerefine yarattım, diyerek ne kadar değer verdiğini vurgulamıştır… Allahu Teala; kim kendisinden razı olmamı ve hiçbir gözün görmediği, hiçbir kulağın duymadığı ve hiçbir aklın hayal dahi edemediği cennetime “girmek isterse” Peygamberim Muhammed Mustafa’ya uysun ve onun ibadet ettiği gibi bana kulluk etsin buyurmuşlardır… Sağlıcakla kalın.
sevgili devletşah öncelikle sana çok ama çok teşekkür ederim. Benim memleketimi kısa ve öz çok güzel anlattığın içinben 60 yaşında bir teyzen olarak seni öpüyorum kusura bakmayın bilgisarayı yeni öğreniyorum yarum ben gülcü ismail efendinin öz torununun kızıyım 43 yıldır mersinde yaşıyorum ısparta kızenstitülüyüm ğülden bahsetmişsin babam bize hep dedesinden ve ne kadar zahmetlerle gülüdiktiğini gülyağını nasıl damıttığını bunun için ne kadarbulgaristana gidip geldiğini hep anlatırdı bence böyle bir mirası bırakıp ülke ekonomisine büyük fayda sağladığı için minnetle saygıyla rahmatle anmalıyız. bakın hala eski bahçesi olan gülcü mezrlığı dahi halen kimsesizlere hizmet veriyor içinde kendisi dedahil benim annem babamda yatıyor. diyeceğim odur k ıspartaöyle bir kültür şehridirki yaz yaz bitmez tekrar gitmenizi tavsiye ederim. bana çocukluğumu genç kızlığımı gezdiğim yaşadığm birtürlü isteyipte kaleme alamadğım yıllarımı hatırlattınız teşekkür derim.
merhaba,şu google nelere kadir.her zamanki gibi uydurarak buldugum bir yemegi yapmak için mısır ekmeği tarifi ararken sitenizi buldum.internette bolbol yemek sitelerini ziyaret ederim ama ilk kez o gün çıktı karşıma.hep gitmek istediğim bir şehri çok hoş resimlerle gezdirdiniz bana.artık daha çok gitmek istiyorum.zaten O nun ümmetinden olupta gülü sevmemek olmaz ki.ama öyle bir resim çekmişsiniz ki beni çok duygulandırdı,gözlerimi yaşarttı.keşke tek bir fotograf karesiyle sınırlı kalmasaydı.ama olsun.size çok teşekkür ederim.bundan böyle sitenizin sıkı bir takipçisi olacagım inşallah.artık farklı seviyeli ve yenilikçi birşeyler yapanlara daha sık rastlamak çok güzel.beni çok duygulandıran resminize gelince,o ıspartayı en çok ziyaret etmek istememin nedeni olan yerlerden biri Bediüzzaman Said Nursi hazretlerinin kaldıgı evdi.
Ablacım merhaba umarım kızmazsınız ablacıgım dedegim için ben 22 yaşındayım sorum olacaktı ıspartayı tanıtıgınızı görünce ben rosansenin ürünlerini kullanmayı düşünüyorum dogal diyolar siz kullandınızmı sonuçları nasıl ve dogallıgından gerçekten eminmisiniz bilgi verirseniz sevinirim buarada sitenizidekidenedigim tariflerim hepsi çok güzel oluyor tarif defterime not ediyorum yakında evlenecem, inşallah eşime ve tüm misafirlerime bu tarifleri yaparım begeniyle yiyeceklerine eminim uzun oldu kusura bakmayın,ALLAHA emanet olun.
Sude;
Ben gülsuyunu makyaj silmek için kullanıyordum. Tabi sık yapmadığım için çok kullanmadım. Ama pekçok ıspartalı arkadaşım çok memnun. Ispartadan getirtiyorlardı. Neyseki şimdi İstanbul’a mağzaları açıldı oradan alıyorlar.
teşekkür ederim çok tatlı ve cok cok iyi birisiniz böyle hissediyorum RABBİM kalbinize göre versin herşey dilediginizce olsun sizi çok seviyorum
mrb ben bir ısparta lıyım ama inanın ıspartayı sizin kadar iyi tanımıyorum ordan ayrıldıktan sonra daha iyi tanıyaya başladım bu kadar güzel anlattığınz için ve yemek tarifleriniz için tşk iyi günler hayatınızda başarılar
gülleri çok severim en üstteki gül resmi çok işime yaradı teşekkürlerrrr………….
Ben istanbul doğumluyum , ama aslen annem babam ısparta yalvaçlıdır yazları yalvaça ve diğer ilçeleri geziye çıkarım oraları çok seviyorum yeni bir film cıkar kısa bir fragman yayınlar tanıtım için bizim oralar cennetten bir fragman diyebilirim heryer gül beyazı sarısı kırmızısı tambir aşıklar mekanı üniversiteyide orada okudum insanlarıda çok hoştur şehirliye biraz çok dikkatli gözle bakarlar biraz rahatsız edici bulanlar olur ama anadolu insanı şehirliyi farklı görüyor normaldir heralde 😀
birde “ısparta kahramanları” vardır.
bilmezsiniz, meşhur değiller.
çünkü onlar,
güzelliği kendinden bilmez,
şan ve şerefi reddederler.
Ben de Gülcü İsmail Efendi’nin kızının soyundan geliyorum ve onun hikayesini babaannemden dinledim. Gülcü Mahallesindeki konağı, Gülcü İsmail Efendi’nin oğullarını ve kızını (anneannesi) anlatıyor, adlarıyla hatırlıyor hala.
Gülcü İsmail Efendi gül fidesini Bulgaristan’dan bir bastonun içini oyup, içine saklayarak getirmiş babaannemin dediğine göre. Ailenin bildiği hikaye bu, İnternet’te başka hikayeler de var.
Soyağacımızı çıkarmaya çalışıyorum. O yüzden Necmiye Gülcü Mısır’ın eposta adresini bana gönderirseniz minnettar kalırım.
size teşekkür edrim sibel hanıma adresimi vermekle benimle irtibata geçti çok mutluyuminşaallah bütün soy ağacımızı tamamlarız. şimdiondan meydanoğlu soyundan geldiğimizi öğrendim. bulgaristan göçmeninin oğlu olduğunu bende 3-4 yıl önce duymuştum bu internet harika bulan danallah razı olsun
ıspartalıyım dolasmadıgım yer kalmadı ama iyiy yönü gibi kötü yönleride var bilmediginiz cok 🙂
okumasıda başka güzel teşekkürler
artık ıspartalılar dedemi hiç unutmayacaklar çünkü heykeli dikilmiş . allah razı olsun vesile olan ve yaptıranlardan geçte olsa ıspartalılar vefa borçlarını bir nebze ödediler. çünki nede olsa halkın geçim kaynağının çoğu gülcülük. bende bir an önce gidip görmek istiyorum artık fatihası hiç eksik olmayacak defteri hiç kapanmayanlardan biri ne mutlu
saolun…… ellerinize sağlık şim nasıl yorulmuşsunuzdur dimi…… çok tşkrler…..ecem
birde “ısparta kahramanları” vardır.
bilmezsiniz, meşhur değiller.
çünkü onlar,
güzelliği kendinden bilmez,
şan ve şerefi reddederler
ispartanın gülü meşurdur……………..
çok severim ………
teşekür……………………………
Isparta benim memleketim. Sitenizde gorunce sasirdim. Ferah pide salonuna bile gitmissiniz. Bence pideyi en guzel yapan yerdir orasi. Sis kebabida guzeldir. Hamileyim bazen Ispartamin guzel pidesini cekiyor canim ama elden bir sey gelmiyor. Insallah gidecegiz bu ay sonunda cok cok yiyecegim 😉
Voaov ıspartaya gitmem lazım