Kuşak farkı mı? O da ne?
En genci 30 en yaşlısı 82 yaşında olan 15 kişilik grubu pazar kahvaltısında bir masaya koyun… Herkesin birbirine tahammül edebileceği asgari sürede kahvaltı biter grup dağılır. Düşünün bir kere 82 yaşında anneanneniz ya da babaanneniz olmayan birisiyle ne konuşacaksınız? 60 yaşındaki amcaya “bu seçimler ne olacak” tan başka soracak bir şey var mı aklınızda? Ya da 60 yaşındaki teyzelerle sohbetinizde intenetteki yemek bloglarından bahsedebilir misiniz? Herkes için kaçış bahanesi olarak üstüne bir de yağmur yağarsa kesinlikle o kahvaltı masası yarım saat sonunda bomboş kalır değil mi?
Yanılıyorsunuz! Dün sabah Melike‘nin bize veda bahanesiyle organize ettiği uzun kahvaltıda 30 yaşından 82 yaşına kadar 15 davetli vardı. Kahvaltının ilk dakikalarında başlayan sağanak şeklindeki yağmur açık havada bir araya gelmiş bu grubu dağıtmaya muvaffak olamadı. �?emsiyeler açıldı, kahvaltı şen kahkahalarla devam etti. Yemekten, filmlerden, kitaplardan, okul hatıralarından, Ankara’dan, seyahatlerden, benim gevezeliğimden, benden geveze olanlardan ve daha birçok konudan bahsedildi. Biraz da teknolojiden.
Gösterdiğim yazıyı ufaklığından dolayı okuyamayıp “kızım biz 60 yaşın üstündeyiz” diyen Emine teyze az sonra internet explorer’ın sitemdeki fotoğrafları göstermediğinden yakındı. Bunun üstüne 82 yaşındaki Müjgân teyzemiz bilgisayarının internete bağlanamadığından bahsetti. Galiba rahmetli Barış Manço “süper babaanne” derken benim tonton teyzelerimden bahsediyordu.
Gece yatarken aklıma nereden geldiğini bilmediğim şekilde şu şarkıyı mırıldanıyordum:
“Beraber yürüdük biz bu yollarda.
Beraber ıslandık yağan yağmurda.
Şimdi dinlediğim tüm şarkılarda,
Bana her şey seni hatırlatıyor”
Bundan sonra Ankara ile alâkalı duyduğum herşey bana onları ve beraber geçirdiğimiz bu yılı hatırlatacak.
Ne güzel bir grup bu..
Benim en sevdiğim şey, yaşça olgun ama kalpce ve ruhca gencecik böyle güzel insanlarla sohbet etmek, onların hayata bakışlarından, duruşlarından bir nebze kapabilmeye çalışmak..
Çok keyifli geçmiş toplantınız, ne mutlu sana Devletşah. Ne iyi etmişsin Melike..
Sevgiler
İpek
Devletşah hanım çok keyifli bir kahvaltı , ata erkil aile yapısı çok az kaldı malesef dolayısı ile kuşaklar arası aktarma bitti. bence kuşak farkı önemli değil ne istedigini bilmek aynı değerleri paylaşmak bakıpta görmek, bakış açısı aynı olan insanlarla beraber olmak çok güzel 60,80 yaşında abide şahsiyetlerin görgü bilgi hayat tecrübelerinden faydalanmak genç nesiller için bulunmaz fırsat kuşaklar arası kültür köprüsünü kurmak ve gelecek nesillere aktarmak. Bir milletin geleceği iyi nesillerle kaimdir,geçmişi olmayanın geleceği olamaz yaşın hiç önemi yok.birlik beraberlik içinde konuşacak çok şey olduğuna inanıyorum abide şahsiyetlere sağlıklı uzun ömür gençlere iyi nesiller yetiştirmeleri dileği ile sevgiler.
İpekçiğim;
Müjgan teyzeyle sohbet etmye bayılıyorum. Dünya tatlısı bir insan. 82 yaşındayım artık durup biraz dinleneyim demiyor. Cumartesi günü bir kitabını matbaaya yolladık. “Pazartesi şu konuda yazmaya başlıyorum” diye anlatıyordu. Onu gördükçe kendi işe yaramzlığımdan utanıyorum.
Pazar günü yağmur başlayınca MElike ile kulaklarını çınlattık. Ne yaptılar acaba diye… Umarım kazasız belasız geçmiştir kermesiniz.
Merhaba Devletşah,
Ne güzel bir grup olmuşsunuz. Sizinle tanışamasak da Ankara’dan yazıyor olmanız bir yakınlık yaratıyordu bende. Bir de Kırıkkale ‘ye gelme ihtimaliniz tabi;-)Bu ay sonunda Ankara’dan ayrılacağınıza göre sanırım bu proje gerçekleşemeyecek gibi görünüyor. Ama gene de yolunuz düşerse sizi sanal alem dışında da tanımak beni çok mutlu edecek.
Sevgiler…
Fatoş hanım;
Pazar kahvaltımızda Levent bey’de vardı. (Zaten Levent bey ve eşi, Melike, ben ve eşim yaş ortalamasını aşağıya çekenlerdik.) Ne zaman Kırıkkale’ye gidiyoruz diye konuştuk. Sınav programına göre belki gelebileceğiz. Gelirsem mutlaka size de uğrayacağım.
…ve maalesef biz bu kahvaltıyı kaçırdık. Önceden planlanmis bir haftasonu gezimiz vardi. Bizde katilabilseydik 3 ayini o gun tamamlayan kizimiz yas ortalamasi iyice duserecekti. Siz istanbula dönmeden görüşmek dileğiyle…
Burcucuğum;
Yazıyı yazarken aklıma o geldi. Bizim bızdık gelseydi bu yaş aralığı iyice büyük olacaktı diye. Ama her işte bir hayır varmış. Bizim ufaklık üşürdü diye konuştuk. Çünkü daha yarım saat geçmemişti ki yağmur başladı. Orada oturduğumuz sürece de yağdı. Gitmeden inşallah görüşelim, gidince de görüşelim.
Sevgili Devletşah,
seninle Ankara günlerinde tanışamadık ama, Ankara’da güzel dostluklar kurduğunu ve şehrimizden mutlu ayrıldığını hissediyorum.
Sevgiler,
Sevgili Hülya Yılmaz;
Evet gerçekten çok güzel yeni arkadaşlıklar başladı Ankara’da. Umarım bir gün sizinle de tanışabiliriz.
DEDÄ°Ä?Ä°NÄ°Z GÄ°BÄ° SÃPER BABAANNELER/ANNEANNELER ALLAH HEPSÄ°NE UZUN ÃMÃR VERSÄ°N.BENZER SOFRALARI 5 YIL ÃNCESÄ°NE KADAR BENDE KURDUM/KALDIRIDIM AMA Å?U AN YOKLAR DÃNÃLMEZ YERDELER.Ä°ZMÄ°R’E YOLUNUZ DÃÅ?ERSE BEKLÄ°YORUZ.