Karanlıkta Şehir Hayatı
İBS’nin Karanlıkta İş Atölyeleri eğitimine katıldığımda ne kadar etkilendiğimi anlatmıştım. O zaman Gayrettepe’de açılacak olan sergi alanından da bahsedilmişti. Mutlaka gideceğimi söylemiştim ya gittim… Bu deneyim de bambaşkaydı.
1,5 saat süren karanlıkta şehir hayatında neler yapmıyorsunuz ki. Pazarda dolaşıp, parkta bankları bulabilirseniz biraz oturup kuş seslerini dinliyorsunuz. İstiklal Caddesinde tramvaya binip, vapur ile karşıya geçiyor, uçak ile göremediğiniz yerlere uçuyorsunuz. Üstüne de bir büfeden alışveriş yapıp karanlıktaki şehir hayatınızı sonlandırıyorsunuz.
Bu süreçte iki yardımcınız var. Elinizdeki beyaz baston ve görme özürlü rehberinizin sesi. O ses karanlıkta sizi rahatlatan en önemli faktör. Bizim rehberimiz 5 yıl önce görme yeteneğini kaybetmiş 38 yaşında bir beydi. Kendisine günlük hayatı ile ilgili onlarca soru sorduk. Hiç sıkılmadan cevapladı.
Karanlıkta Diyalog haziran ayına kadar Gayrettepe Metro istasyonunda… Daimi olarak kalması için çalışmalar sürüyormuş. Umarım daimi olarak kalabilir. Günlük hayatın koşuşturması içinde kaybettiğimiz empati duygusunu dirilten bir deneyim. Mutlaka herkes gitmeli. Ama özellikle şehir planlamacılar, tasarımcılar, mimarlar mutlaka ama mutlaka gitmeliler. Hatta benim gibi klostrofobisi olanlara da tavsiye ederim. İnanın çok iyi geliyor.
Kesinlikle harika bir deneyimdi, herkesin gitmesi gereken. Çok güzel yazmışssınız iyi ki de yazmışssınız ne kadar duyurabilirsek kardır! 🙂 Yüreğinize sağlık.
Annemde katılmıştı anlata anlata bitiremedi 🙂
“Görme özürlü” değil Devletşah Hanım. “Görme engelli”.
güzel bir paylaşım kaleminize sağlık