VAK’ANÜVİS i. (Ar. vak’a ve Fars. nuvis “yazan” ile vak’a-nuvis) Osmanlı Devleti’nde zamânın olaylarını kaydetmekle görevli resmî devlet târihçisi, vakāyinüvis: Resmî olarak ilk vak’anüvis Halepl Mustafa Naîmâ Efendi olup meşhur târihini Sadrâzam Amcazâde Hüseyin Paşa’nın emriyle yazmıştır (İsmâil H. Uzunçarşılı’dan). Bu istîlânın nasıl bir fâcia olduğunu yine Avrupa vak’anüvisleri ve o zamandan beri târihçileri iyi yazdıkları için bir kelime ilâve etmeye lüzum yoktur (Yahyâ Kemal). “Tezâkir-i Cevdet” ise bir vak’anüvisten çok şuurlu bir devlet adamının eseridir (Ümit Meriç).

VAK’ANÜVİSLİK i. 1. Vak’anüvis olma durumu. 2. Vak’anüvis olan kimsenin yaptığı iş.