3. Göz
Sûfî’yi ameliyathanede ilk gördüğümde dünyadaki en güzel çocuğu doğurduğumu düşündüm. Bugüne kadar ondan güzel bir bebek görmemiştim. Kirpi yavrusunu pamuğum diye severmiş misali halâ baktığımda ondan güzelini görmediğimi düşünüyorum. Oysaki bir yanım öyle olmadığını biliyor… Her bebek annesine dünyanın en güzel şeyi gibi geliyor.
Sadece şekil olarak güzellikten bahsetmek yanlış olur. Yaptığı her şey güzel… 50 günlük bir bebek ne yapabiliyorsa artık hayal edin. Uyusun diye saatlerce sallayıp, ninni söylüyorsunuz, o size inatçı gözlerle bakıyor, içinizin yağları eriyip gidiyor. Ofiste birisine o kadar saat aynı şeyi anlatmazsınız bile, kapıyı usulca gösterirsiniz.
Hâl böyle olunca beni bir endişe sarmaya başladı. Ya Sûfî büyürken ona karşı objektif olamazsam korkusu. Yapamadığı şeylere bile çok güzel olmuş demek, onu yapabildiğine inandırmak… Yapacağı fena şeylere göz yummaya kadar gidiyor kafamdaki liste.
Olur mu öyle şey demeyin. Geçenlerde bir yerde tanık olduğum olay belki beni düşündüren. Her yeri birbirine katan, başka çocuklara rahat vermediği gibi çevredeki çiçekleri söküp, toprağını insanların tabaklarına atan, 2 yaşlarındaki bir ufaklığı yan masadaki sevimli kızcağız durdurup büyük bir içtenlikle sevmeye başladı. ‘Sen çok mu yaramazsın’ deyip eline kağıttan bir kayık vermek üzereyken anne atıldı: ‘benim oğlum yaramaz değil. Sadece biraz enerji fazlası var.’ demez mi. Aşkın gözleri kör etmesi gibi birşey…
İçimdeki şu sıralar en büyük korku, Sûfî ile ilgili herşeye pembe gözlüklerle bakmak ve onu iyi yönlendirememek…
Zaman zaman 3. bir gözüm daha olsa, bizi kuşbakışı seyretsem diye düşünüyorum. O 3. göz oğlumla beraber kör olan gözlerimin yerine baksa da yön verse bize.
Devletşah Hakkında
Bu 3. gözün diğer adı da “Anne Şefkati” canım:))
Bir babanın anne kadar sahip olamayacağı bir duygu bu.
Ben her oğluma baktığımda içimin yağları eriyor. Her göz göze geldiğimzde tarif edilemez duyguları yaşıyorum.Bu duygu doktorum “hamilesiniz” dediği anda kalbime yerleşti:))
Oğlum şu an 7 yaşına geldi. Yanlışlarını doğru zannetmesin diye artık objektif olup onunla sağlıklı paylaşımlarda bulunuyorum…
Mutlaka zaman içerisinde Sufi’ye doğruları öğretmek adına objektif tarafın da ortaya çıkacak. Hemde sen fark etmeden. Ama şu an için çooook erken:)
Allah sağlıkla mutlulukla bebeğini büyütmek nasip etsin…
Merhaba Devletşah Hanım,(buradaki hanım aramıza mesafe koyuyor aslında) siz beni tanımıyorsunuz ama ben sizi çok uzun zamandır takip ediyorum. Benim de bir oğlum var, 7 yaşında. Doğumunu, oğluma karşı hissettiklerimi, endişelerimi sizin yazılarınızı okurken birkez daha yaşıyorum ve sizin benim duygularımı nasıl böyle ifade edebildiğinize hayran kalıyorum, ben de böyle hissediyorum. Bizdeki 3. göz eşim, o beni çoğu zaman kendime getiriyor ama ben onu bazen acımasız buluyorum, çünkü ben oğluma hayranım ve her anne için olduğu gibi o dünyanın en güzel ve en akıllı çocuğu:)çocuklar bizim mucizemiz ve biz o mucizeye hayranız aslında.
Sevgili Devletsahcigim cok samimi bir yazi, cok güzel. Eline, kalbine saglik!
ikinizi de öptüm, sevgiler
Sanmıyorum,zaten bu endişeleri taşıyor olmanız bile sizin gelecekte tarafsız bir gözle çocuğunuz eksiklerini tesbit edeceğinize, hatalarını düzelteceğinize bir gösterge endişelenmeyin bence.
Kızım oyun parkında yapmaması gereken bir harekette bulundu.Diğer çocuğun canı yandı haliyle kayıtsız kalamıyorsunuz neticede başkasınında olsa o da bir çocuk.
Ben çocuğuma doğruyu anlatmakla ve öğretmekle görevliyim ve hayatla ilgili en büyük isteklerimden biri başkalarına zarar vermeyecek,kötülük yapmayacak bir çocuk yetiştirmek istiyorum.Umarım bunda da başarılı olurum.
Canım benim yaaa çok erken endişe etmeye başlamışsın bence, inan bana zamanı gelince ona karşı objektif olmayı da öğreneceksin ama onun dünyanın en güzel bebeği olduğu gerçeği senin gözünde hiç değişmeyecek. Benim oğlum bana dünyanın en güzel varlığı hala,50 yaşına da gelse öyle görürüm herhalde onu ama inan ki zamanla biraz törpüleniyor o anne subjektifliği. Allahım sizi hiç ayırmasın inşallah.
bu arada seni defalarca aradım, gözünün başka birşey görmediği belli yani :((( çooook öperim
Evet her annede 3.bir göz var bence kalp gözü.Ama o kalp hep çocuğu için attığından hiçbir annenin çok fazla objektif olamayacağını düşünüyorum.Çünkü 3 günlük de olsa,30 yaşında da olsa onun yaptığı herşey çok güzel Allah hepsine sağlıklı ve uzun ömürler versin
” Yaramaz ” kelimesi anlam olarak bende ” yararlı olmayan, işe yaramayan, at gitsin ” gibi olumsuz anlamları çağrıştırdığından bir çocuğu bu kelimeyle etiketlemeyi ben de çok doğru bulmuyorum.
Bahsettiğin örnekteki çocuğa değil, asıl onun annesine ve ” Amaan çocuktur canım, kıracak da dökecek de ” felsefesinde olup çocukları insanlara, hayvanlara, çevrelerine rahatsızlık verirken tepkisiz kalan ya da gülüp geçen tüm ebeveynlere ” yaramaz ” demek istiyorum. Çünkü çocuk değildir kabahatli olan, o çocuğu yetiştiren anne- babanın sorumsuzlugudur işe yaramayan.
“Kuzguna yavrusu anka görünür ” demiş atalarımız. Bu yüzden her anne için kendi evladı dünyanın en güzel çocuğudur elbette. Benim de dileğim oğlumu sınırsız ama dengeli sevebilmek, yanlışlarını göz ardı etmemek. Çünkü anne ve babalıkta bence en zor şeylerden biri insanın kendini eleştirmesi, sorgulaması hatta bazen hata yaptığını kabul etmesidir. Şimdilik bu işi becerebiliyor gibi görünüyoruz umarım bu hep böyle devam eder.
Sen şimdiden bunları düşünüp, sancısını çekiyorsan senin “çok iyi bir anne olacağından ” hiç şüphem yok!
http://www.haberturk.com/yazarlar/565506-sut-kafasi-oksitosin-ve-diger-seyler
Bence siz daha şimdiden bu farkındalığı yakalayarak o üçüncü gözü elde etmissiniz. Hiç korkmayın. Cocuklar anlamaz gibi görünseler de siz gercekten Hayır dediğinizde o Hayır i aslında cok net anlıyorlar. Sadece o hayır sizin dünyanızda da hayır olmalı…
allah analı babalı büyütsün inşallah sağlıkla
maaşallah…
Devletşah ben duymamışım bebeğinizin olduğunu Allah bağışlasın.Annesine babasına hayırlı bir evlat olsun. İsmi de çok güzel düşünmüşsünüz.Tebrik ederim!
annenin son aşamadaki tavrını yanlış bulmuyorum:)bence hatası varsa cocugunun etrafı rahatsız edecek hareketlerine baştan mudahale etmemesinde:)
Çocukların doğru ile yanlışı ayırmayı öğrenecekleri ilk yer evleri. Ve ilk öğretmenleri de biz anne babaları. Elbette ki hepimiz yanlış da yaparak öğreniyoruz ebeveyn olmayı ancak disiplin konusunu bence biraz ciddiye almak lazım.
Okuduğum çocuk eğitimi kitaplarından bir tanesinde verilen örnek bana çok faydalı görünmüştü ve bu metodu sıkça kullanmamız gerekiyor : ) ‘Hiçbir zaman çocuğunuza sen yaramazsın, sen yanlışsın vs.. gibi direk onu kötüleyen tanımlamalar yapmayın. Bunun yerine yaptığın bu hareket yanlış, onun yerine şöyle yapmalısın gibi bir yönlendirme yapın.’
Umarım faydası olur : )
bebeğiniz olmuş,tebrik ediyorum, allah analı babalı büyütmek nasip etsin,sağlıklı uzun ömürler diliyorum.
Duygularınızı o kadar güzel yazıya geçirmişsiniz ki bütün annelerin duygularını dile getirmişsiniz sanki, benim de iki oğlum var. büyük oğlum 15 yaşında,küçük oğlum 6 yaşında.sizinde söylediğiniz gibi 3.gözle (kalp gözü,kendimce’nin söylediği gibi)bazen bakıyorum, yanlışlar yaptım belki hala yapıyorum ama herşey onların iyi ve mutlu olabilmeleri için…annelik güzel bir duygu…
sevgiyle…
Bebeğini sağlıcakla büyütmen dileğimle,sevgiler
aynı endişeler bende var açıkçası…43 günlük kızıma bakarak düşünüyorum..normalde çevrem adaletli olduğumu söyler..kızıma karşıda bu özelliğimi yitirmem inşallah..bu arad allah analı babalı büyütsün..çok tatlı maşallah
çok güzel bir bebek maşallah
maşallah allah analı babalı büyütsün.